24 അവൻ ചേതി ശിറിയെ ഒണ്ണാൻ ഒത്തേ പരന്തെ. വൊവ്വോറേ നോയ് നൊടികാറാളാം ചീക്കിലും ഇളുവെട്ട് നടന്തവേരാളാം മുനീക്ക് ചാനവേരാളാം പിശാശി പുടിച്ചവേരാളാം തളന്തവേരാളാം അവൻകാക്ക് കുടത്തെ. അവൻ അവറാത്തുക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
അതോഞ്ച് ചിലവേരാ കൺ തോണാത്താളും കുരവുടുവെ കൂടാത്തതുമാനെ ഒരു മുനി പുടിച്ചെ ഒരു മനിശനെ അവൻകാക്ക് കുടത്തെ; കുരവുടുകേക്ക് കൂടാത്താ കുരവുടുകേം കാൺങ്കേം ചെയ്വെ തക്കെ നിലമേൽ ഏശു അവനുക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
അക്കാലത്തിൽ കെലീലേലെ അതികാരിയാനെ കെരോതാവുക്ക് ഏശുവെ ചൊല്ലി കേൾവിപ്പട്ടെ.
അവ്വിടത്തിൽ നുൺ ഒരു കനാനിയാവുകാറത്തി പെൺമ്പുള്ളെ അവൻകാക്ക് വന്ത്, “കരുത്താവേ, താവീത് മകനേ, എൻകാക്ക് കനിവെ കാട്ടോണുമെ; എൻ മകേക്ക് മുനിയോറി ചങ്കട്ടമായ് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ കതറി കോന്ത് ചൊല്ലിയെ.
“കരുത്താവേ, എൻ മകൻകാക്ക് കനിവെ കാട്ടോണുമെ; പലെ തടവേം അവൻ മുനീക്ക് ചത്ത് തീയിലും തണ്ണീലും ബൂന്ത് ചരിയാനത്തിൽ അലക്കശ്ശിക്കവയ്ക്കിനെ.
ഏശു മുനീകാക്ക് പിണയ്ങ്കെ അന്നേരം അത് അവനെ വുട്ടുപോകേം അന്നേരം ഇരുന്ത് പുള്ളേക്ക് ചുകമും കിടച്ചെ.
പിന്നെ ഏശു കെലീലേൽ ഒത്തേ ചുത്തി നടന്ത് എകൂതാ പള്ളീൽ തെയ്വ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുകേം തെയ്വ രാച്ചമെ പത്തിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം മാനടവൻകാട്ടിലെ എല്ലാത്തരം നോയ് നൊടികാട്ടുക്കും എല്ലാത്തരം കെടുതീക്കും ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ.
ഏശു തേക്കത്തുക്ക് അക്കറോട് കെതരെ തേശത്തിൽ പോയ് ചേന്തവോളെ ഇരണ്ടാ ചാവർപ്പതീൽ നുൺ അവൻകാക്ക് വന്തെ; അവറെ മുനി പുടിച്ചവേരാളും ചരിയാനത്തിൽ അക്കിറുമമെ ചെയ്യുമവേരാളുംനാലെ ആരുക്കും അം വശീക്ക് പോകേക്ക് ചുണെ നാപ്പോയെ.
ഇകനെ ആയതെ പണ്ണിയെ മേച്ച് നടന്തവേരാ കണ്ടാലെ അവറെ പട്ടണത്തുക്ക് ഓടിപ്പോയ് അങ്ക് നടന്തെ കാരിയങ്കാടെ മുച്ചൂടാം മുനി പുടിച്ചവേരാ കാരിയമാം ചൊല്ലിയെ.
“കരുത്താവേ, എൻ പണ്ണക്കാറൻ തളന്ത് ചങ്കട്ടമാ കൂരേൽ കിടക്കിനെ” ഒൺ കെഞ്ചി ചൊല്ലിയെ.
ഇം ചേതി അം തേശമൊത്തേ പരന്തെ.
ഏശു പട്ടണങ്കാട്ടിലും കൂറാകാട്ടിലും പോയ് എകൂതാ പള്ളീൽ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കേം തെയ്വ രാച്ചമെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം മാനടവൻകാട്ടിലെ എല്ലാത്തരം നോയ് നൊടികാട്ടുക്കും എല്ലാത്തരം കെടുതീക്കും ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ.
അകനെ അവനെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി കെലീലാ തേശം ബൂറാ പരന്തെ.
അണ്ണേക്ക് അന്തിയോട് പെയ്ത് പോയവോളെ കനേകം നോയ് നൊടികാറാളാം മുനി പുടിച്ചവേരാളാം അവൻകാക്ക് കൂട്ടി കുടത്തെ.
അമ്പോളെ നാലാ തളന്ത് കിടന്തെ ഒരാളെ ഏശുവുകാക്ക് ചിമ്പി കുടത്തെ.
ആൾ കന്നനാലെ അവറാത്തുക്കു ഏശു ഇരുന്താനുക്ക് പോകേക്ക് കൂടാപ്പോയെ. അത്തുക്ക് അവറെ ഏശു ഇരുന്തെ കൂരേക്ക് മീത്തോടേ പൂച്ചാലെ നോയാളിയെ പല്ലക്കോടെ ഉറയ്ക്കി വച്ചെ.
“ഇം തളന്താകാൽ, ‘നിൻ പാപങ്കാടെ മന്നിച്ചിരുക്കിനെ’ ഒൺ ചൊന്നതോ ‘നീ കിടന്തെ പായെടുത്ത് എന്തി നടാ’ ഒൺ ചൊന്നതോ ഏളതുനേ എളുപ്പം?
കുറേനിയോശ് ശിറിയെ ഒണ്ണെ നാട്ടിൽ അതികാരിയായിരുന്തവോളതാൻ മുതയാ ഇം കണക്കെടുപ്പ് നടന്തത്.
പിന്നെ ഏശു തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ ചക്കിതിയോടെ കെലീലേക്ക് തിരുമ്പി പോയെ; അവനെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി ചുത്തുകോടും ഒള്ളെ കൂറാ ഒത്തേ പരക്കുകേം ചെയ്യെ.
ഏശു എകൂതാ പള്ളീൽ നുൺ ഉറങ്കി ശീമോൻ കൂരേക്ക് വന്തെ. അങ്ക് ശീമോൻ തമാമി നോവ് പുടിച്ച് കിടക്കുമെ. അപ്പിണുക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കോണും ഒൺ അവേക്കുചൂട്ടി അവറെ ഏശുവുകാക്ക് കെഞ്ചിയെ.
ഒണ്ണാ ഏശുവെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി അങ്ക് ഒത്തേ പരന്ത് കനേകം മാനടവൻകാട് വശനമെ കോപ്പേക്കും ചുകം കിടയ്പ്പേക്കും അവൻകാക്ക് വന്തുചേന്തെ.
“പൂമീൽ പാപങ്കാടെ മന്നിക്കേക്ക് മനിശൻ മകനാനെ എനക്ക് അതികാരം ഒണ്ടൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കുചൂട്ടി, അവൻ തളന്ത് കിടന്താകാൽ, ‘നീ എന്തി പായെ എടുത്ത് കൂരേക്ക് പോ ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊന്നെ’” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശുവെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ഇം ചേതി എകൂതിയാ മുച്ചൂടും ചുത്തുകോടുമൊള്ളെ കൂറായൊത്തേ പരന്തെ.
ഒണ്ണാ വോറേ ചിലവേരാ, “ഇം വാത്തകാട് മുനി പുടിച്ചെ ഒരാളിലെ വാക്കുകാടുനാത്തെ; മുനികാട്ടുക്ക് കുരുടരുക്ക് പാരുവെ കൊടുപ്പേക്ക് മുടിഞ്ചോകുമീ?”
നശരായൻ ഏശുവെ തെയ്വം തെയ്വ ആത്തുമാവിലും ചക്കിതീലും അവിശേകമെ ചെയ്യെ; തെയ്വം അവൻ കൂട്ടത്തിലേ ഇരുന്തനാലെ അവൻ നൻമയെ ചെയ്യും; മുനി പുടിച്ചവേരാക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തും എല്ലാ പണ്ണേക്കും പോയെ.
അവറെ കയ്യില് എളുതി കടത്തിവുട്ടത് എന്തൊണ്ണാ, “നിങ്കെ ഇണങ്കരും അപ്പോശ്ത്തലരളും മൂപ്പൻമാരുമാനെ എങ്കെ അന്തിയോക്കിയാവ്, ശിറിയാ, കിലിക്കിയാവ് ഒണ്ണാനിലിരുക്കിനെ എകൂതരുകാട് അല്ലാത്തെ നമ്പിക്കയാനവേരാക്ക് വണക്കമെ ചൊല്ലി എളുതിനത്,
അവറെ ശിറിയാ, കിലിക്കിയാ ഒണ്ണാനെല്ലാം പോയ് പള്ളീൽ വരുമവേരാളെ ഉശാരെ കൊടുത്തു നുറുത്തിയെ.
ഇകനെ നടന്തോഞ്ചതും അം തുരുത്തിലെ നോയാളികയാനെ മാനടവനെല്ലാം അവൻകാൽ വന്ത് ചുകമായെ.
മുനി പുടിച്ചിരുന്തവേരായേത്തിൽ നുൺ മുനികാട് കതറികിടന്ത് ഓടിപ്പോയെ. തളന്ത് കിടന്തെ ആളുകേക്കും കാൽ നോവത്താളികേക്കും ചുകം കിടച്ചതുനാലെ