17 “ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻതാൻ; ചെന്നേത്തിൽ ഏൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ” ഒൺ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു ചത്തമാം കേട്ടെ.
“ഇതി, ഏൻ പുറിച്ചെടുത്തെ എൻ പണ്ണക്കാറൻ. എൻ ഇതയം പിരിയപ്പടിനവനും എനക്ക് ആത്തിരമായിരുക്കിനവനും; ഏൻ എൻ ആത്തുമാവെ അവനേത്തിൽ കടത്തി വുടുക്കും; അവൻ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാക്ക് എൻ നീതിയെ ചൊല്ലികൊടുക്കും.
അവൻ കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളെ ഒരു വെൺ മഞ്ചി വന്ത് അവറളെ മൂടിയെ; മഞ്ചീൽ നുൺ, “ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ. ചെന്നിൽ ഏൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ; ചെൻ ചൊല്ലുക്ക് ചെവിയെ കൊടിൻ” ഒണ്ണെ ഒരു ചത്തം ഒണ്ടായെ.
അന്നേരമേ, “നീ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻതാൻ; നിന്നിലേൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ” ഒൺ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു ചത്തമാം കേട്ടെ.
അന്നേരമേ മഞ്ചി വന്ത് അവറളെ മൂടിയതും, “ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ, ചെൻ ചൊല്ലുക്ക് ചെവിയെ കൊടിൻ” ഒൺ കുരവുട്ടെ ചത്തം കേട്ടെ.
തെയ്വ ആത്തുമാവ് പുറാവോലെ അവനേത്തിൽ ഉറങ്കിവന്തെ, “നീ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻതാൻ; നിന്നിലേൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ” ഒൺ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു ചത്തമാം കേട്ടെ.
മഞ്ചകത്തിൽ നുൺ ഒരു ചത്തം കേട്ടത്, “ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ, ചെൻ ചൊല്ലുക്ക് ചെവിയെ കൊടിൻ.”
തകപ്പൻ മകൻകാക്ക് ആത്തിരമായിരുക്കുകേം താൻ ചെയ്യിനതയെല്ലാം പിരിയമാ കാട്ടി കൊടുക്കേം ചെയ്യിനെ; നിങ്കാക്ക് അരിശുകമൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഇത്തിലും വലിയെ കാരിയങ്കാടെ അവൻ അവനുക്ക് കാട്ടി കൊടുക്കുകേം ചെയ്യും.
എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ തകപ്പനേ എന്നചൊല്ലി ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ; നിങ്കെ ഇതുവരേക്ക് അവൻ ഒച്ചെ കേട്ടതുമില്ലെ അവൻ ഉരുവമെ കണ്ടതുമില്ലെ.
എന്തൊണ്ണാ ഉടയാക്ക് പുടിച്ചെ മകനിൽ നങ്കാക്ക് മത്തം തന്തെ ഇം എപ്പേരുപ്പട്ടെ ഇരക്കം നാലെ നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് ചോത്തിരമെ ചൊല്ലോണും.
എന്തുനാലയൊണ്ണാ അം തെയ്വം താൻ നങ്കാക്ക് ഇരുട്ടിലെ അതികാരത്തിൽ നുൺ വുടുതലെ തന്ത് ഉടയാക്ക് പുടിച്ചെ മകൻ രാച്ചത്തിൽ നങ്കളെ ആയ്ക്കി വച്ചിരുക്കിനത്.
“ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ; ചെന്നിൽ ഏൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ” ഒണ്ണെ ഒരു ഒച്ചെ മേലോകത്തിൽ നുൺ വന്തതെ എങ്കെ കേട്ടെ.
മനിശര് ചൊന്നെ ശാച്ചിയമെ നങ്കെ ഏത്തെടുക്കിനെ. ഒണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ ശാച്ചിയം അതവുടെ വലിയതുനാലെ നങ്കെ അതെ നമ്പുളതാനേ? ഒണ്ണാ തെയ്വമേ ഉടയാ മകനെചൊല്ലി ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
വൻ തണ്ണീലെ ഇരപ്പുവോലേം ഒരു ഇടി മുശക്കം വോലേം മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു ഒച്ചെ കേട്ടെ; ഏൻ കേട്ടെ അം ചത്തം വീണക്കാറാ വീണേ മീട്ടുമവോലതാൻ.