10 ഏശു അവറകാൽ, “പേടിയാതേൻ; നിങ്കെ പോയ് എൻ ശിശിയരുകാടാനെ അണ്ണൻ തമ്പിയേരുകാൽ കെലീലേക്ക് പോവെ ചൊല്ലിൻ. അങ്ക് വച്ചി അവറെ എന്നെ കാണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അപ്പണേ ഏശു അവറകാൽ, “പേടിയാതേൻ; ഇതി ഏൻതാൻ; നിങ്കെ പേടിയാതേൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് രാശാവ് അവറകാക്ക്, “ഇം എളിമയാനെ എൻ അണ്ണൻ തമ്പിയേരിൽ ഒരാക്ക് നിങ്കെ ചെയ്യതെല്ലാം എനക്ക് ചെയ് തന്തെ ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലും.
അത്തുക്ക് രാശാവ് അവറകാൽ, “ഇം എളിമയാനവേരാളിൽ ഒരാക്ക് നിങ്കെ ചെയ്യാത്തെ കാലത്തോളം എനക്കുതാൻ ചെയ്യാപ്പോയത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലും.
ഒണ്ണാ ഏൻ ഉശിരോറി വന്തോഞ്ച് നിങ്കാക്ക് മിന്നേ കെലീലേക്ക് മണ്ടും.”
പതിനൊണ്ണ് ശിശിയരുകാടും ഏശു ചൊല്ലിയിരുന്തവോലെ കെലീലേലെ അം മലേക്ക് പോയെ.
തൂതൻ പെണ്ണാകാൽ, “നിങ്കെ പേടിയാതേൻ; ശിലുവേൽ തറയ്ക്കെ വച്ചെ ഏശുവതാൻ നിങ്കെ തേടിനത് ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
‘അവൻ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരോറി എന്തിയേയെ’ ഒൺ വേമാ പോയ് ഉടയാ ശിശിയരുകാൽ ചൊല്ലിൻ; ‘അവൻ നിങ്കാക്ക് മിന്നേ കെലീലേക്ക് പോനെ; അവനെ അങ്ക് വച്ച് നിങ്കെ കാണും’ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയതെ നിങ്കെ നിനച്ചോനിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പെട്ടൊൺ ഏശു അവറളെ കണ്ട് അവറകാൽ, “നിങ്കാക്ക് നിമതി” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അവറെ അവൻകാക്ക് പോയി അവൻ കാലെ പുടിച്ച് കുമിടെ വായ്ങ്കെ.
ഇപ്പെ നിങ്കെ പോയ് പത്തിരോശുകാലും ശിശിയരുകാലും ചൊല്ലിൻ; അവൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയവോലെ അവൻ നിങ്കാക്ക് മിന്നേ കെലീലേക്ക് പോനെ. അവനെ അങ്ക് വച്ച് നിങ്കെ കാണും” ഒണ്ണെ.
അന്നേരം ഏശു അവേകാൽ, “എന്നെ തൊടുവാനില്ലെ, എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഇതുവരേക്കും തകപ്പൻകാക്ക് തിരുമ്പി പോയതില്ലെ. നീ പോയ് എൻ ഇണങ്കരുകാൽ ‘ഏൻ എൻ തകപ്പനും നിങ്കെ തകപ്പനും എൻ തെയ്വമും നിങ്കെ തെയ്വമുമാനവൻകാക്ക് തിരുമ്പി പോനെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അപ്പണേ ഏശു അവറകാൽ, “ഇതി ഏൻതാൻ; പേടിയാതേൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എന്തൊണ്ണാ ആരെല്ലാംനെ ഉടയാ ആളുകെ ഒൺ തെയ്വത്തുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. അവറാത്തുക്ക് എല്ലാരുക്കും ഏശു മുതെ പുള്ളെ ആകോണുമൊണ്ണും അവറെ എല്ലാരും അവനിലെ ഉരുവത്തിലായിരുക്കോണും ഒണ്ണും താൻ അവൻ ആശെ വച്ചത്.