12 ഒണ്ണാ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മൂപ്പരുകാടും ചൊല്ലിയെ കുത്തത്തുക്ക് അവൻ വതിലെ ഒണ്ണാം ചൊല്ലിയതില്ലെ.
ഒണ്ണാ ഏശു ഒണ്ണാം കുരവുടാതെ നുണ്ണെ. വലിയെ പൂയാരി പുറകോടും അവൻകാൽ, “ഏൻ നിൻകാൽ കോക്കിനെ, ഉശിരൊള്ളെ തെയ്വത്തിൽ ചത്തിയമെ അടിച്ച് ചൊൽ, നീ തെയ്വ മകനാനെ കിരിശ്ത്തുവീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അതുനാലെ പീലാത്തോശ് അവൻകാക്ക്, “ചേരെ നിനക്ക് എതിരാ എന്തെല്ലാം കുത്തമെ ചൊല്ല്നെ; നീ ഒണ്ണാം കോളാത്തതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഒണ്ണാ ഏശു ഒരു വാക്കുക്കും വതിലെ കൊടാതെ ഇരുന്തനാലെ നാട്ടുമന്നൻ ചരിയാനത്തിൽ അരിശുകപ്പട്ടെ.
ഒവ്വൊരു കാരിയങ്കാടെ കെരോതാവ് കേട്ടുകിട്ടേ ഇരുന്തപ്പണും ഏശു അത്തുക്കൊണ്ണും വതിലെ കൊടാതെ ബുറീനെ നുണ്ണെ.
തിരുവെളുത്തിൽ അവൻ വാശിച്ചാൻ ഇകനതാൻ, “അറുപ്പേക്കൊള്ളെ ആടവോലെ അവനെ കൊണ്ടേയെ; റോമമെ അറുക്കിനവേരാക്ക് മില്ലോട് ബുറീനെ നിക്കിനെ ആട്ടുക്കുഞ്ചിവോലെ അവൻ ഒണ്ണാം കുരവുടാതെ നുണ്ണെ.
ഉടയാളെ വെക്കമെ കെടുത്തിയപ്പണും അവൻ തിരുപ്പി വെക്കം കെടുത്താപ്പോയെ; അവൻ കറുമമടഞ്ചപ്പെ അവൻ തിരുപ്പി അരട്ടിയൊണ്ണും ചൊല്ലിയതില്ലെ. നീതിയോടെ വിതിക്കിനെ തെയ്വത്തുകാൽ ഉടയാളമേതാൻ ഒപ്പണയ്ക്കേം ചെയ്യത്.