54 അകനയായാ ഇകനയെല്ലാം നടക്കോണും ഒണ്ണൊള്ളെ തിരുവെളുത്തുകാട് എകനെ നടമാകും?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “‘കൂരേ ചെയ്യിനവേരാ ഒറിഞ്ച് പോട്ടെ കല്ല് മൂലക്കല്ലായേയെ; ഇത് കരുത്താവുനാലെ നടമായെ; നങ്കെ കണ്ണുക്ക് അരിശുകവുമായിരുക്കിനെ’. ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതെ നിങ്കെ ഒരു കാലത്തിലും വാശിയാത്തതീൻ?
തെയ്വ പുറമാണത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ മനിശൻ മകൻ നാതയാകും ചത്തിയം; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവനുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം; അവൻ പുറകാതിരുന്തതായപ്പെ അവനുക്ക് നല്ലത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത് എപ്പണും ചത്തിയം താൻ ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. തെയ്വത്തിലെ വശനം കിടച്ചവേരാളെ തെയ്വം തേവാതികാടൊൺ വുളിച്ചിരുക്കിനതാനെ?
“മാളേ, ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുത്തെ ഊതാശെചൊല്ലി താവീത് തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ പലകേൽ പാടിയെ തെയ്വ വശനം നടമാകോണുമൊൺതാൻ.