47 ഏശു കുരവുട്ട് നിക്കയേ പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഒരായാനെ ഊതാ എന്നെ ആളും അവൻ കൂട്ടത്തിൽ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും ചാതീ ശനത്തിലെ മൂപ്പരുകാടും കടത്തിവുട്ടെ കനേകം ആളുകേം വാളും തടീം എടുത്ത് വന്തെ.
അണ്ണേക്ക് പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഒരായാനെ ഊതാ ഇശ്ക്കരിയോത്താ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാക്ക് പോയ്
എന്തിൻ, നങ്കെ പോളെ; ഇതി, എന്നെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവൻ കിട്ടെ വന്തേയെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“ഏൻ ആരളെ നൊത്തിനതോ അവൻതാൻ അമ്പാൾ; അവനെ പുടിച്ചോകോണും” ഒൺ അവനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനാ ഒരു അടകാളമെ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തിരുന്തെ.
പിന്നെ ഏശു മാനടവൻകാക്ക്, “ഒരു കളവാണിയെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനതുവോലയീ വാളും തടീമെടുത്ത് നിങ്കെ എന്നെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനത്? ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ തെയ്വ ആലയത്തിലിരുന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചവോളയെല്ലാം നിങ്കകാൽ ഇരുന്തതാനേ? അപ്പണും നിങ്കെ എന്നെ പുടിച്ചതില്ലെ.
“മാളേ, ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുത്തെ ഊതാശെചൊല്ലി താവീത് തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ പലകേൽ പാടിയെ തെയ്വ വശനം നടമാകോണുമൊൺതാൻ.