44 ഏശു പിന്നേം അവറളെ വുട്ടുപോയ് മൂണാം വട്ടമും അം കാരിയമമേ ചൊല്ലി വായാതിയെ.
അവൻ പിന്നേം തിരുമ്പി വന്തവോളെ ചരിയാനെ ഉറക്കം വന്തതിനാലെ ശിശിയരുകാട് ഉറങ്കിനതെ കണ്ടെ.
പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാക്ക് തിരുമ്പി വന്ത് അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ ഇപ്പണും ഉറങ്കി തപ്പാറിനതീ? നോക്കിൻ മനിശൻ മകൻ പാപികെ കയ്യിൽ കൊടുപ്പേക്ക് നേരമായേയെ,
നിങ്കെ വായാതിനവോളെ വോറേ ചാതിയേര് ചെയ്യിനതുവോലെ തിശനാത്തെ പേച്ചുകാടെ വായാതികിട്ടേ ഇരുപ്പാനില്ലെ; അകനെ ബൊകുനേരം ഒരേ കാരിയമെ വായാതിനതുനാലെ തങ്കെ വായാത്തുകയെ ഉടവുറെ തേവാതികാട് കോക്കും ഒൺ താൻ അവറെ നിനയ്ക്കിനത്.
പിന്നെ ഏശു അവറകാൽ മടുക്കാതെ എപ്പണും വായാതോണും ഒണ്ണത്തുക്ക് ഒരു കതെ പേരേത്തി ചൊല്ലിയത്,
അത് എന്നേത്തിൽ നുൺ വുട്ടു പോകോണും ഒൺ ഏൻ മൂണ് വട്ടം കരുത്താവുകാൽ കെഞ്ചി കേട്ടെ.