18 അത്തുക്ക് അവൻ ചൊല്ലിയത്, “നിങ്കെ പട്ടണത്തിൽ ഇന്നയാൾകാൽ പോയ്, ‘എനക്ക് നേരമായേയെ; ഏൻ എൻ ശിശിയരും മത്തും നിൻ കൂരേൽ പെശകാ തീനെ തിന്നും ഒൺ എശമാനൻ ചൊന്നെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കകാൽ ആരൊണ്ണാലും എന്തയൊണ്ണാലും ചൊല്ലിയാ ‘കരുത്താവുക്ക് ഇതക്കൊണ്ടു തേവയൊള്ളെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ; അപ്പണേ അതുകാടെ അവൻ കടത്തി വുടുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മൂപ്പൻ ഒണ്ണും നിങ്കെ പേരെ എടുപ്പാനില്ലെ; ഒരാമട്ടും താൻ നിങ്കെ മൂപ്പൻ, അത് കിരിശ്ത്തുതാൻ.
നിങ്കയാരും റബീ ഒണ്ണെ പേരെ എടുപ്പാനില്ലെ. നിങ്കെ എല്ലാരും ഒരു കൂരക്കാറാതാൻ. മട്ടുമില്ലെ ഒരാമട്ടും താൻ എശമാനൻ.
ഏശു ചൊല്ലിയവോലെ ശിശിയരുകാട് പോയ് പെശകാ വിരുന്തെ ഒരിയ്ക്കെ.
“നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളവോലെ ഇരണ്ടുനാ ഓഞ്ച് പെശകാതാനേ വരിനത്? അണ്ണേക്ക് മനിശൻ മകനെ ശിലുവേൽ തറപ്പേക്ക് ഏത്തു കൊടുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവൻ പുടീയൊൺ ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “റബീ, നിനക്ക് വണക്കം” ഒൺ ചൊല്ലി അവനെ നൊത്തിയെ.
അവൻ ഇകനെ കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളയേ എകൂതാ പള്ളീലെ അതികാരി ആയിരോശ് കൂരേൽ നുൺ ചിലവേരാ വന്താലെ ആയിരോശുകാക്കു, “നിൻ മകെ നാത്തെ; ഇനീം എന്തുക്കിനേ എശമാനനെ അലക്കശിക്കിനത്” ഒൺ കേട്ടെ.
ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ തെയ്വ ആലയത്തിലിരുന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചവോളയെല്ലാം നിങ്കകാൽ ഇരുന്തതാനേ? അപ്പണും നിങ്കെ എന്നെ പുടിച്ചതില്ലെ; ഒണ്ണാ ഇത് ഇരുട്ടിലെ അതികാരമൊള്ളെ നിങ്കെ നേരം താൻ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇതെ ചൊല്ലിയോഞ്ച് അവെ തിരുമ്പി പോയ് ഉടയാ തവെ മറിയാവെ വുളിച്ച്, “എശമാനൻ ഇങ്ക് വന്തിരുക്കിനെ; നിന്നെ വുളിക്കിനെ” ഒൺ വോറാരും കോളാതെ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “മനിശെ മകൻ പളപളയൊൺ മകിമപ്പടുകേക്കൊള്ളെ നേരം വന്തിരുക്കിനെ.
പെശകാ പെരുനാളുക്ക് കിട്ടതട്ടയായവോളെ ഇം ഉലകമെ വുട്ട് തകപ്പൻകാക്ക് പോകേക്കൊള്ളെ നേരമായേയെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായനാലെ, അവൻ ഉലകത്തിൽ തനക്ക് ഒള്ളവേരാളെ ആത്തിരമായ് വച്ചിരുന്തവോലെ കടശിവരേക്ക് അവറളെ ആത്തിരമായ് വച്ചിരുന്തെ.
ഏശു ഇതയെല്ലാം ചൊല്ലിയോഞ്ച് മേലോകമെ നോയ്ക്കി വായാതി ചൊല്ലിയത് എന്തൊണ്ണാ, “തകപ്പനേ, നേരം കിട്ടെ തട്ടെ ആയേയെ; നിൻ മകൻ നിന്നെ മകിമപ്പടുത്തുകേക്ക് നിൻ മകനെ മകിമപ്പടുത്തോണുമെ.
അന്നേരം ഏശു അപ്പിണെ “മറിയേ” ഒൺ വുളിച്ചെ. അവെ തിരുമ്പി “റബൂനി” ഒൺ എബുറായെ പാശേൽ വായെ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് “എശമാനൻ” ഒൺതാൻ പൊരുൾ.
അതുനാലെ അവറെ അവനെ പുടിപ്പേക്ക് നോയ്ക്കെ ഒണ്ണാ അവനുക്കൊള്ളെ നേരം വാരാതിരുന്തനാലെ ആരും അവനേത്തിൽ കയ്യെ വച്ചതില്ലെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “എനക്കൊള്ളെ നേരം ഇനീം വന്തതില്ലെ; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് എപ്പണും നേരം താനേ.
നിങ്കെ പെരുനാളുക്ക് പോനിൻ; ഏൻ ഇം പെരുനാളുക്ക് വരിനതില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ എനക്കൊള്ളെ നേരം ഇതുവരേക്ക് വന്തതില്ലെ.”