9 അത്തുക്ക് പുത്തി ഒള്ളെ ഉളന്താരിച്ചിയേര്, ‘ഇല്ലെ, എങ്കാക്കും നിങ്കാക്കും പേരാതെ വാരാതിരുപ്പേക്ക് നിങ്കെ വിലുക്കിനവേരാകാൽ പോയ് വാങ്കിൻ’ ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
കോളിൻ, ഏൻ നിങ്കളെ ചെന്നായ്കാട്ടുക്ക് നടുവെ ആടവോലെ എൻ അതികാരമെ തന്ത് കടത്തിവുടുക്കിനെ. അതുനാലെ പാമ്പുവോലെ പുത്തി ഒള്ളവേരാളും പുറാവോലെ കളങ്കം നാത്തവേരാളുമായ് പിശേനിൻ.
അവറളിൽ അഞ്ചാ പുത്തി നാത്തവേരാളും അഞ്ചാ പുത്തി ഒള്ളവേരാളും താൻ.
അന്നേരം പുത്തിനാത്തെ ഉളന്താരിച്ചിയേര് പുത്തി ഒള്ളെ ഉളന്താരിച്ചിയേരുകാക്ക്, ‘എങ്കെ വിളക്ക് കെട്ടോനനാലെ നിങ്കെ എണ്ണേൽ ഒരുത്തിനെ എങ്കാക്കും തരാമീ?’ ഒൺ കേട്ടെ.
അതുനാലെ ഏൻ ചൊന്നെ വശനമെ കേട്ട് ചൊൽപ്പടീക്ക് നടക്കിനവൻ പാറേക്ക് മീത്തോട് കൂരേ ചെയ്യെ പുത്തി ഒള്ളെ മനിശൻവോലതാൻ.
നീ ഇം ചെയ്യിനെ ചുട്ടിത്തനമെ വുട്ട് മനം തിരുമ്പി കരുത്താവുകാക്ക് വായാതിൻ; അകനെ നീ ചെയ്യതൊണ്ണാ ഒരുവോളെ നിൻ മനശിലെ ചിന്തനയെ തെയ്വം മന്നിച്ചോകും.