അവൻ പോനത്തുക്ക് മിന്നേ പത്ത് വേലക്കാറാളെ വുളിച്ച് ഒവ്വൊരാക്കും ഒവ്വോരു തങ്കയണയെ കൊടുത്തെ. പിന്നെ, ‘ഏൻ വരിനതുവരേക്ക് ഇതെ വച്ച് ഏവാരമെ ചെയ് അണെ ചുരേൻ’ ഒൺ അവൻ അവറകാൽ ചൊല്ലി പോയെ.
തെയ്വം താവീതെചൊല്ലി നിനച്ചെ കാരിയമെല്ലാം അവൻ കാലത്തിൽ ചെയ്യെ. അതോഞ്ച് അവൻ ചത്ത് കെട്ടും പോയെ; അവനെ വലിയോരുകാടവോലെ പൂത്തെ; അത് വന്ത് മണ്ണോട് മണ്ണുമായെ.