43 കളവാണി വരിനെ നേരം ഇന്നതൊൺ കൂരക്കാറനുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായാ അവൻ അയന്തിരുക്കുകേം ഉടയാ കൂരയെ തുരക്കുകേക്ക് വുടാതിരുക്കുകേം ചെയ്യും ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
തലക്കോശീൽ അവൻ തണ്ണി വശിയേ നടന്ത് ശിശിയരുകാൽ വന്തെ.
അവറെ അതെ വായ്ങ്കാലെ മുന്തിരി തോട്ടത്തിലെ ഉടമേകാക്ക് നേരേ പൊറുപൊറുക്കേക്ക് തുടയ്ങ്കെ.
നിങ്കെ കരുത്താവു ഏളെ നാളിൽ വരുമൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ കവുനമായിരിൻ.
അകനെ നിങ്കെ നിനയാത്തെ നേരത്തിൽ മനിശൻ മകൻ വരിനനാലെ നിങ്കളും എപ്പണും ഒരിയ്ങ്കി ഇരിൻ.
അതുനാലെ പുത്തിനാത്തെ ഉളന്താരിച്ചിയേര് എണ്ണെ വാങ്കുവേക്ക് പോയെ; അവറെ വാങ്കുവേക്ക് പോയെ തന്നിക്കാട് മണവാളൻ വന്തെ; ഒരിയ്ങ്കിരുന്തവേരാ അവൻ കൂട്ടത്തിൽ കലിയാണെ വിരുന്തുക്കു പോയ് വാതലെ അടയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ.
അതുനാലെ നാളും നേരമും നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ ഉശാരാ ഇരിൻ” ഒൺ ചൊല്ലി ഏശു നുറുത്തിയെ.
കൂര ഉടയാ വരുനത് അന്തിയോടോ നടുക്കൂർ ശാമത്തിലോ കോശി കൂവുനവോളയോ പിലച്ചേക്കോ ഒൺ തിക്കിനാത്തനാലെ കവുനമായിരിൻ.
കാത്ത് അവറാത്തുക്ക് എതിരാ നുണ്ണനാലെ അവറെ വള്ളമെ തുശഞ്ച് ചോന്തോനതെ അവൻ കണ്ടെ; തലക്കോശീൽ അവൻ തണ്ണി വശിയേ നടന്ത് വന്തോൺ അവറളെ വുട്ടു മില്ലോട്ടുക്ക് പോകേക്ക് നോയ്ക്കെ.
അവൻ നടുക്കൂർ ശാമത്തിലോ തലക്കോശീലോ വരിനതൊണ്ണാ അന്നേരമും ഉശാരാ അയന്തിരുക്കിനെ വേലക്കാറാ ഓകമൊള്ളവേരാ.
കളവാണി വരിനെ നേരം ഇന്നതൊൺ കൂരക്കാറനുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായാ അവൻ അയന്തിരുന്ത് ഉടയാ കൂരയെ തുരക്കുവെ വുടാത്ത് ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകട്ടെ.
അതുനാലെ വരുകേക്കിരുക്കിനെ ഇം കാരിയങ്കാട്ടിൽ നുണ്ണും തപ്പിച്ചോകേക്കും മനിശനായ് വന്തെ തെയ്വ മകനുക്ക് മില്ലോട് നിക്കേക്കൊള്ളെ തിരാണി കിടപ്പേക്കുചൂട്ടി വായാതികിട്ട് എപ്പണും കെവുനമാ ഇരിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“നോക്കിൻ, ഏൻ കളവാണി വരിനതുവോലെ വരും; വെക്കം കെടാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തും അങ്കിയെ ഇട്ടും ഇരുക്കിനവൻ ഓകമൊള്ളാ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ നീ ഏത്തെടുത്തതും കേട്ടതും ചെയ്യതെ എകനെ ഒൺ നിനച്ച് അതെ കാത്തോകേം മനമെ തിരുപ്പുകേം ചെയ്യോണും. നീ അയരാതിരുന്താ ഏൻ കളവാണി വരിനതുവോലെ വരും; ഏളെ നേരത്തിൽ നിൻകാൽ വരുമൊണ്ണു നിനക്ക് തിക്കിനാതേം ഇരുക്കും.