36 അം നാളാം നേരമാം കൂടി എൻ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ ആരുക്കും മേലോകത്തിലെ തൂതരുകാട്ടുക്കോ മകനുക്കോ വരെ തിക്കിനാത്തെ.
നിങ്കെ കരുത്താവു ഏളെ നാളിൽ വരുമൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ കവുനമായിരിൻ.
അകനെ നിങ്കെ നിനയാത്തെ നേരത്തിൽ മനിശൻ മകൻ വരിനനാലെ നിങ്കളും എപ്പണും ഒരിയ്ങ്കി ഇരിൻ.
അതുനാലെ നാളും നേരമും നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ ഉശാരാ ഇരിൻ” ഒൺ ചൊല്ലി ഏശു നുറുത്തിയെ.
അം നാളാം നേരമാം കൂടി തകപ്പനുക്കല്ലാതെ ആരുക്കും, മേലോകത്തിലെ തൂതരുകാട്ടുക്കോ മകനുക്കോ വരെ തിക്കിനാത്തെ.
ഏശു അവറകാൽ, “തകപ്പൻ ഉടയാ അതികാരത്തിൽ നിനച്ചിരുക്കിനെ കാരിയത്തിലെ കാലമാം നേരമാം നിങ്കാക്ക് ഇപ്പെ തിക്കിലൊണ്ടാളതില്ലെ.
എന്തൊണ്ണാ റാവ് കളവാണി വരിനതുവോലെ കരുത്താവിലെ നാ വരുമൊൺ നിങ്കാക്ക് നന്തി തിക്കിനൊള്ളതാനേ?
ഒണ്ണാ കരുത്താവു വരുനെ നാ ആരുക്കും തിക്കിനാതെ കളവാണി വരിനതുവോലെ വന്തോകും. അം നാ വാനം ചരിയാനെ ഒച്ചേൽ മാഞ്ച് മണ്ടും; വാനത്തിൽ ഒള്ളെ മുച്ചൂടുകാടും വെന്ത് നാശമായ് മണ്ടും; പൂമീം അത്തിലൊള്ളെ മുച്ചൂടും നാതയാകേം ചെയ്യും. ഒണ്ണാ പൂമീൽ നടന്തത് മുച്ചൂടും നായവിതീക്കായ് വെളിപ്പട്ട് വരും.
“നോക്കിൻ, ഏൻ കളവാണി വരിനതുവോലെ വരും; വെക്കം കെടാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തും അങ്കിയെ ഇട്ടും ഇരുക്കിനവൻ ഓകമൊള്ളാ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ നീ ഏത്തെടുത്തതും കേട്ടതും ചെയ്യതെ എകനെ ഒൺ നിനച്ച് അതെ കാത്തോകേം മനമെ തിരുപ്പുകേം ചെയ്യോണും. നീ അയരാതിരുന്താ ഏൻ കളവാണി വരിനതുവോലെ വരും; ഏളെ നേരത്തിൽ നിൻകാൽ വരുമൊണ്ണു നിനക്ക് തിക്കിനാതേം ഇരുക്കും.