17 കൂരേക്ക് മീത്തോടിരുക്കിനവൻ കൂരയകത്തിലതെ എടുപ്പേക്ക് ഉറങ്കുവാനില്ലെ.
ഏൻ ഇരുട്ടിൽ നിങ്കകാൽ ചൊന്നത് വെളിച്ചത്തിൽ ചൊല്ലിൻ; ചിത്താറയകത്തിൽ വച്ച് ചെവീൽ ചൊല്ലിയതെല്ലാം കൂരേക്ക് മീത്തോട് വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം ചെയ്യിൻ.
അണ്ണേക്ക് എകൂതാ തേശത്തിൽ ഇരുക്കിനവേരാ മലേക്ക് ഓടി മണ്ടട്ടെ.
കണ്ടയുശത്തിലൊള്ളാ ഉടയാ തുണിയെടുപ്പേക്കുചൂട്ടി തിരുമ്പി പോവാനില്ലെ.
അതുനാലെ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, ഉശിരുക്കുചൂട്ടി എന്തെ തിന്നും എന്തെ കുടിയ്ക്കും ഒണ്ണോ ഉടമ്പുക്കുചൂട്ടി എന്തെ ഉടുക്കുമൊണ്ണോ നിനച്ച് വരുത്തപ്പടുവാനില്ലെ; തീനക്കാട്ടീം മുയ്ക്കമാനതുതാൻ ഉശിര്; അതുവോലെ ഉടനടേക്കാട്ടീം മുയ്ക്കമാനതുതാൻ ഉടമ്പ്.
അതുനാലെ നിങ്കെ ഇരുട്ടിൽ ചൊല്ലിയതെല്ലാം വെളിച്ചത്തിൽ കോക്കും; ചിത്താറേൽ വച്ച് ചെവീൽ ചൊല്ലിയതെല്ലാം കൂരേക്ക് മീത്തോട് കോക്കുകേം ചെയ്യും.”
ഒണ്ണാ ചരിയാനെ ആൾ കന്നനാലെ നോയാളിയെ അകത്തുക്ക് കൊണ്ടോകേക്ക് കൂടാപ്പോയെ. അതുനാലെ ഏശു ഇരുന്തെ കൂരേക്ക് മീത്തോളെ ഓടെ ഉളക്കി നോയാളിയെ പല്ലക്കോടെ അടീയ്ക്ക് ഉറയ്ക്കി, മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ഇടേൽ ഏശുവുക്ക് മില്ലോടേ ഉറക്കി വച്ചെ.
പിത്തുനാ അവറെ അങ്കിളെ പട്ടണത്തുകാൽ പോയ് ചേന്തവോളെ മത്തിയാനെ നേരത്തിൽ പത്തിരോശ് വായാതുകേക്കുചൂട്ടി മീത്തിലെ ചിത്താറേക്ക് ഓറിപ്പോയെ.