1 ഏശു തെയ്വ ആലയമെ വുട്ടു പോയവോളെ തെയ്വ ആലയമെ എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ വേലേ ചെയ് ഇരുക്കിനെ ഒൺ കാട്ടുവേക്ക് ശിശിയരുകാട് അവൻകാക്ക് വന്തെ.
ഏശു തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് തിരുമ്പി വന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മാനടവൻകാട് മൂപ്പരുകാടും ഏശുവുകാക്ക്, “എന്തൻ അതികാരത്തിൽനേ നീ ഇതെ ചെയ്യിനത്? ഇതെ ചെയ്കേക്ക് നിനക്ക് അതികാരമെ തന്തത് ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
കരുത്താവു നാമത്തിൽ വരിനാ ഓകമൊള്ളാ ഒൺ നിങ്കെ ചൊന്നതുവരേക്ക് നിങ്കെ ഇനി എന്നെ കാണാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”
അത്തുക്ക് എകൂതര് അവൻകാക്ക്, “ഇം ആലയമെ നാപ്പത്താറ് വരിയം എടുത്തുതാൻ വേലെ ചെയ്യോച്ചത്; നീ അതെ മൂണുനാത്തേക്കൊള്ളേ ചെയ് മുടിച്ചാകുമീ?” ഒൺ കേട്ടെ.