5 അവറെ തങ്കെ ചെയ്തികളയെല്ലാം മനിശരുകാട് കാൺമ്പേക്കുചൂട്ടിതാൻ ചെയ്യിനത്; തങ്കെ നെത്തീൽ കെട്ടി ഇരുക്കിനെ മന്തിരപ്പട്ടെ വീതിയാക്കുകേം തുണീലെ തൊങ്കലിലെ കരെ വലിയതാക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
പന്നണ്ട് വരിയമായ് കിടത്തെ നോയ്നാലെ വരുത്തമായിരുന്തെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയ് അവൻ തുണീലെ തൊങ്കലെ തൊട്ടെ.
അവൻ അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ നിങ്കളമേ മനിശനുക്ക് മില്ലോട് നീതിയൊള്ളവേരാ ഒൺ കാട്ടിനെ; ഒണ്ണാ തെയ്വത്തുക്ക് നിങ്കെ ഇതയങ്കാടെ തിക്കിനൊള്ളെ; മനിശനുക്ക് മില്ലോട് പെരുമപ്പടിനത് തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് ഒണ്ണും നാത്തതാകും.
അവറെ തൂക്കാലിച്ചിയേരെ ചൊല്ലി ഏമാത്തി അവറെ കൂരേലെ ഏനവാനമെല്ലാം എടുത്ത് കോളാരാ ബൊകുനേരം വായാതുകേം ചെയ്യിനെ; അവറാത്തുക്ക് ചരിയാനെ തണ്ടനെ കിടച്ചോകും.
എന്തൊണ്ണാ അവറെ തെയ്വം കൊടുക്കിനെ മാനമക്കാട്ടി മനിശരിൽ നുണ്ണൊള്ളെ മാനത്തുക്ക് പിരിയപ്പട്ടെ.
നിങ്കെ അക്കുമിക്കും ബൊകുമാനമെ ഏത്തെടുക്കുകേം ഒരേ ഒരു തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ ബൊകുമാനമെ തേടാതേമിരുന്താ നിങ്കാക്ക് എകനനേ നമ്പുകേക്കാകും?
ചൊന്തമാ ചൊന്നവനെല്ലാം ഉടവനുക്കേ മാനമെ തേടും; ഒണ്ണാ തന്നെ കടത്തി വുട്ടാളിലെ മാനമെ തേടിനവൻ ചത്തിയവാൻതാൻ; അവനിൽ നീതികേട് ഒരുത്തിനകൂടി നാത്തെ.
ചിലവേരാ പുറണീലും കലകത്തിലും കിരിശ്ത്തുവെചൊല്ലി വുളിച്ച് ചൊന്നെ; വോറേ ചിലവേരാ നല്ലെ മനശാരേം വുളിച്ച് ചൊല്ലി നടക്കിനെ.
ഒവ്വൊരു കാരിയമാം ഉടവനുടവൻ പിരിയത്തുക്കുചൂട്ടിയോ പൊങ്കാരത്തുക്കുചൂട്ടിയോ ചെയ്വാനില്ലെ. ഒണ്ണാ എളിമയാ ഇരുന്ത് നടന്ത് ഒരാ ഇനിയൊള്ളവേരാളെ തന്നക്കാട്ടി വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്ക്കോണും.
അവൻ തെയ്വമൊൺ വുളിക്കിനതമോ കൊണ്ടാടിനതമോ ആനതയെല്ലാം എതിരുത്ത് അതക്കാട്ടി വലിയവൻ താൻതാൻ ഒൺ ഉടയാളമേ പെരുമപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യും; മട്ടുമില്ലെ തെയ്വ ആലയത്തിൽ കടന്ത് അത്തിൽ ഇരുന്ത് ഉടയാ താൻ തെയ്വമൊൺ അവൻ അവകാശപ്പടുകേം ചെയ്യും.