26 കുരുടനാനെ പരീശനേ, മിന്നേ പാത്തിരെ പണ്ടങ്കാട്ടിലെ അകമെ വെടിപ്പാക്ക് പിന്നെ അത്തിലെ മീത്തോടെ വെടിപ്പാക്ക്.
നങ്കെ തെയ്വത്തുകാക്ക് ഉതവീക്കുചൂട്ടി പോനിൻ; അമ്പോളെ അവൻ പിന്നിയം നങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കും. പാപമെ ചെയ് നടക്കിനവേരാളേ, നിങ്കെ പാപമെ നുറുത്തിൻ; ഇരട്ടെ മനശൊള്ളവേരാളേ, നിങ്കെ മനശീലൊള്ളെ ഇവ്വുലകത്തിലെ കുറുപ്പുനാത്തെ ആശകാടെ വീയ് ഒറീൻ.
എൻ ഇതയത്തുക്ക് പുടിച്ചെ ഇണങ്കരേ, ഇം വാക്കുകാടെല്ലാം നങ്കാക്കൊള്ളതായതുനാലെ ഉടമ്പാം ആത്തുമാവാം ചുത്തം നാത്തതാക്കിനെ എല്ലാത്തിൽ നുണ്ണും നങ്കളമേ ചുത്തമാക്കിൻ; തെയ്വ പേടീൽ നങ്കാക്ക് മൊത്തമാ ചുത്തമാകാം.
അതുനാലെ ചുത്തമാനെ ഇതയത്തോടേം നമ്പിക്കേലെ ഉറപ്പോടേം തിൻമനാത്തെ മനശോടേം ചുത്തമാനെ തണ്ണീൽ കശുവിയെ ഉടമ്പാലെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് നങ്കാക്ക് പോകാം.
മരം നല്ലത് ഒണ്ണാ കായ് കനീം നല്ലതാൻ; അല്ലാട്ടി മരം അശുക്കൽ ഒണ്ണാ കായ് കനീം അശുക്കൽ താൻ; കായ് കനീൽ നുൺ മരം എകത്തതൊൺ തിക്കിലൊണ്ടാകും.
ഒരു നല്ലെ മനിശൻ ഉടയാ നല്ലെ ചമ്പാത്തത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ നല്ലതുകാടെ പുറത്തുക്ക് വുടുക്കിനെ; കുറുപ്പു കെട്ടെ മനിശൻ ഉടയാ ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ചിരുക്കിനെ കുറുപ്പു കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനെ. ഉടയാ ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ച് കവിയിനതുതാൻ വായ് വശിയേ പുറത്തുക്ക് വരിനത്.
അവെ ഉടയാ തള്ളെ ചൊല്ലിയെ വാക്കെ കേട്ട് “രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാൻ തലയെ ഒരു തളികേൽ തരോണും” ഒൺ അവൻകാൽ ചൊല്ലിയെ.
അരുക് പുറത്തുക്ക് പോയ് വന്താകൂടെ റാടാതെ അവറെ തീനെ തിന്നാത്ത്; പാത്തിരെ പണ്ടമാം കുടമാം ഓട്ടുപാത്തിരമാം കശുവുമെ ഇകത്തെ ചിട്ടവട്ടമെല്ലാം അവറെ വച്ചിരുന്തെ.
അത്തുക്ക് കരുത്താവ് അവൻകാക്ക്, “പരീശരാനെ നിങ്കെ പാത്തിരെ പണ്ടങ്കാട്ടിലെ മീത്തോടമേ വെടിപ്പാക്കിനെ; നിങ്കെ ഇതയത്തിൽ പറതൂറീം കുറുപ്പു കെട്ടെ പുത്തീം നുറഞ്ചിരുക്കിനെ.