12 ഉടവൻ ഉടവനമേ വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവനെല്ലാം മാനം കെട്ടോകും; ഉടവൻ ഉടവനമേ ചുറിയാ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവനെല്ലാം വലിയവനും ആകും.
മേലോകത്തിലെ വലിയവൻ എന്നത് ഉടയാളമേ എളിമയായ്ക്കി ഇം കുശന്തെ പുള്ളവോലയാനവൻ താൻ.
തെയ്വം വേണും ഒൺ ആശിക്കിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ; തെയ്വ രാച്ചം അവറാത്തുക്കൊള്ളതുതാൻ.
ഉടവൻ ഉടവനമേ വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവനെല്ലാം മാനം കെട്ടോകും; ഉടയാളമേ ചുറിയാ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവൻ വലിയവനും ആകും.”
ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, ഇം മനിശൻ നീതി കിടച്ചാളായ് കൂരേക്ക് പോയെ; ഒണ്ണാ പരീശനുക്കോ നീതി കിടച്ചതില്ലെ. എന്തൊണ്ണാ ഉടവൻ ഉടവനമേ വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവനെല്ലാം മാനം കെട്ടോകും; ഉടയാളമേ ചുറിയാ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവൻ വലിയവനും ആകും.”
അതുമട്ടുമേയല്ലെ, തെയ്വം നങ്കകാക്ക് ചരിയാനത്തിൽ ഇരക്കം കാട്ടിയിരുക്കിനെ. അതുനാലെ “തെയ്വം നികളികേകാൽ എതിരാ നിക്കിനെ; അടങ്കി പിശയ്ക്കിനവനുക്ക് അവൻ ഇരക്കമെ കാട്ടിനെ” ഒണ്ണും തെയ്വ വശനത്തിൽ എളുതി വച്ചിരുക്കിനെ.
അതുവോലതാൻ ഉളന്താരികളേ, നിങ്കെ മൂപ്പരുകാട്ടുക്ക് കീളടങ്കി ഇരിൻ. നിങ്കെ എല്ലാരും അക്കുമിക്കും അടങ്കി ഇരിൻ; എന്തൊണ്ണാ, “തെയ്വം നികളികേകാൽ എതിരാ നിക്കിനെ; അടങ്കി പിശയ്ക്കിനവനുക്ക് അവൻ ഇരക്കമെ കാട്ടിനെ” ഒൺ തെയ്വ വശനത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ.
തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയൊള്ളെ അതികാരത്തുക്ക് എളിമപ്പട്ടിരിൻ; അകനയൊണ്ണാ അവൻ നിങ്കാക്ക് തക്കെ നേരം പതവിയെ തരും.