5 “ശീയോൻ പട്ടണത്തുകാക്ക്, നോക്ക്, ഇതെ നിൻ രാശാവ് നിൻ കിട്ടേക്ക് വരിനെ. അവൻ എളിമയായ് വരിനെ. അവൻ ഏരുവേക്കു മീത്തോടേ, ഏരുവെ കുഞ്ചീക്ക് മീത്തോടേ ഓറി വരിനെ ഒൺ ചൊല്ലിൻ”
ഏൻ എളിമേം ഇതയത്തിൽ ഇരക്കമും ഒള്ളാനാലെ എൻ ഉവതേശമെ പാലിച്ച് എൻകാൽനുൺ പടീനിൻ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ ആത്തുമാവുകാട്ടുക്ക് നിമതി കിടയ്ക്കും.
“എകൂതര് രാശാവായ് പുറന്തെ പുള്ളെ ഏടെ? അവൻ പുറന്തേയെ ഒൺ വെളിവാക്കിനെ വെള്ളിയെ എങ്കെ കിശക്കോട്ടിലെ വാനത്തിൽ കണ്ട് അവനെ വണങ്കുകേക്ക് വന്തിരുക്കിനെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
“എകൂതാ തേശത്തിലെ ബെതിലകേമെ, നീ എകൂതര് രാശാക്കൻമാരിൽ ഒരുത്തിനകൂടി ചുറിയവൻ അല്ലെ; നിന്നിൽ നുൺ ഒരു രാശാവ് പുറപ്പെട്ട് വരും; അവൻ എൻ ആളുകയാനെ ഇശ്രവേലിയരെ നടത്തിനെ ഇടയനാകും.”
അകനെ ശിശിയരുകാട് പുറപ്പെട്ട് ഏശു ചൊല്ലിയതുവോലെ ചെയ്യെ.
പലകപ്പാട്ടുക്കാറനാനെ മോശേലിരുന്ത് എല്ലാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും ഉടയാളചൊല്ലി പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതെല്ലാം അവൻ അവറാത്തുക്ക് റൂപ്പ്റൂപ്പായ്ക്കി കൊടുത്തെ.
അവ്വോളെ നതാനിയേൽ, “റബീ, നീ തെയ്വ മകൻതാൻ; നീ താൻ ഇശ്രവേലിലെ രാശാവ്” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കളെ കാണവോളെ എളിമയാനവനും തുലേൽ ഇരുക്കിനവോളെ തയിരിയവാളിയുമാനെ പവുലോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ കിരിശ്ത്തുവിലെ എളിമേലും ഒറുപ്പിലും നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.