24 ഏശു അവറകാൽ വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “ഏനും നിങ്കകാൽ ഒരു കേൾവിയെ കോക്കട്ടെ; അത്തുക്ക് നിങ്കെ വതിലെ ചൊല്ലിയതൊണ്ണാ എന്തൻ അതികാരത്തിൽ ഏൻ ഇതെ ചെയ്യിനതൊൺ ഏനും നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലാം.
കോളിൻ, ഏൻ നിങ്കളെ ചെന്നായ്കാട്ടുക്ക് നടുവെ ആടവോലെ എൻ അതികാരമെ തന്ത് കടത്തിവുടുക്കിനെ. അതുനാലെ പാമ്പുവോലെ പുത്തി ഒള്ളവേരാളും പുറാവോലെ കളങ്കം നാത്തവേരാളുമായ് പിശേനിൻ.
ഏശു തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് തിരുമ്പി വന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മാനടവൻകാട് മൂപ്പരുകാടും ഏശുവുകാക്ക്, “എന്തൻ അതികാരത്തിൽനേ നീ ഇതെ ചെയ്യിനത്? ഇതെ ചെയ്കേക്ക് നിനക്ക് അതികാരമെ തന്തത് ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഓകന്നാനുക്ക് രാട്ടിപിരാട്ടുകേക്കൊള്ളെ അതികാരം ഏടനുൺ കിടച്ചെ? മേലോകത്തിൽ നുണ്ണോ മനിശനിൽ നുണ്ണോ?” ഒൺ കേട്ടെ. അവറെ മൊത്തമാ, “തെയ്വ ലോകത്തിൽ നുൺ ഒൺ ചൊല്ലിയാ പിന്നെ നിങ്കെ എന്തുനാലെ അവനെ നമ്പാപ്പോയെ ഒൺ കോക്കും;
ഏശു അവറകാക്ക്, “ഏൻ നിങ്കകാൽ കോക്കിനത്, ശബത്തുനാ നൽമെ ചെയ്യിനതോ കെട്ടതെ ചെയ്യിനതോ ഉശിരെ കാപ്പാത്തിനതോ കാപ്പാത്താതിരുക്കിനതോ ഏളതുനേ നല്ലത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
കോക്കിനവനുക്ക് പിന്നേം പിന്നേം കോപ്പേക്ക് പിരിയമോറിളെ നിലമേൽ ചന്തമാ എപ്പണും കുരവുടോണും; ഒവ്വൊരാകാലും എകനെ വതിലെ ചൊല്ലോണും ഒണ്ണും നിങ്കെ അറിഞ്ചിരുക്കോണും.