31 ബുറീനെ ഇരുപ്പേക്ക് മാനടവൻകാട് അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; ഒണ്ണാ അവറെ “കരുത്താവേ, താവീത് മകനേ എങ്കകാൽ കനിവെ കാട്ടോണുമേ” ഒൺ പിന്നേം കതറി കതറി വുളിച്ച് കോന്തെ.
ഏശു അവേകാക്ക് വതിലെ ഒണ്ണും ചൊല്ലിയതില്ലെ; അവൻ ശിശിയരുകാട് കിട്ടേക്ക് വന്താലെ, “അപ്പിൺ നങ്കാക്ക് പുറകോടേ കതറി കോന്ത് വരിനെ; അപ്പിണെ കടത്തി വുടുക്കോണുമേ” ഒൺ ഏശുവുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
അവൻ കയ്യെ വച്ച് വായാതുകേക്കുചൂട്ടി ചിലയാളുകെ ഉടവുറെ കുഞ്ചിക്കാടെ ഏശുവുകാക്ക് കുടത്തെ; ശിശിയരുകാട് അവറളെ വിലയ്ക്കെ.
അന്നേരം വശിയരുകിൽ ഇരുന്തെ ഇരണ്ടു കുരുടരുകാട് ഏശു അം വശിയെ പോനതെ കേട്ട്, “കരുത്താവേ, താവീത് മകനേ, എങ്കകാൽ കനിവെ കാട്ടോണുമെ” ഒൺ ചരിയാനതാ കതറി കോന്ത് വുളിച്ചെ.
ഏശു അവുടെ നുണ്ണാപ്പിലെ അവറളെ വുളിച്ച്, “ഏൻ നിങ്കാക്ക് എന്തെ ചെയ് തരോണുമൊൺ നിങ്കെ നിനയ്ക്കിനെ” ഒൺ കേട്ടെ.
ഏശു അങ്ക് ഇരുന്ത് മില്ലോട്ടുക്ക് പോയവോളെ ഇരണ്ടു കുരുടരുകാട്, “താവീത് മകനേ, എങ്കകാൽ കനിവെ കാട്ടോണുമെ” ഒൺ കതറി കോന്ത് പുറകോടേ പോയെ.
മിന്നുക്ക് നടന്ത് പോയവേരാ അവൻകാക്ക് “ബുറീനെ ഇര്” ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ അവൻകാക്ക് പിണയ്ങ്കെ; അപ്പണും അവൻ വലിയതാ, “താവീത് മകനേ, എൻകാക്ക് കനിവെ കാട്ടോണുമേ” ഒൺ പിന്നേം കതറി കതറി വുളിച്ച് കോന്തെ.
എപ്പണും വായാതിൻ; വായാതിനവോളെ ചോന്ത് പോകാതെ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നവേരാളായും ഇരിൻ.
എപ്പണും വായാതികിട്ടേ ഇരിൻ;