27 നിങ്കളേത്തിൽ ഒരാ ഒണ്ണാമൻ ആവേക്ക് ആശിക്കിനതൊണ്ണാ അവൻ എല്ലാരുക്കും ഏവൽക്കാറനാകോണും.
മേലോകത്തിലെ വലിയവൻ എന്നത് ഉടയാളമേ എളിമയായ്ക്കി ഇം കുശന്തെ പുള്ളവോലയാനവൻ താൻ.
ഒണ്ണാ നിങ്കെ ഇടേൽ അകനെ ആവാനില്ലെ; നിങ്കളേത്തിൽ വലിയവൻ ആകോണുമൊൺ നിനയ്ക്കിനവനെല്ലാം ഏവൽക്കാറൻ ആകോണും.
മനിശൻ മകനായ് വന്താ ഏവലെ എടുക്കെ വയ്പ്പേക്ക് നാത്തെ, ഏവലെടുപ്പേക്കും കനേകവേരാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ മറുവിലയായ് കൊടുപ്പേക്കുംതാൻ വന്തെ; അതുവോലെ നിങ്കളും ചെയ്യിൻ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ നിങ്കെ അകനെ നാത്തെ; നിങ്കളിൽ വലിയാ കുഞ്ചാവോലേം നിങ്കളിൽ നേതാവാനവൻ ഏവൽക്കാറൻവോലേം ആകട്ടെ.
ചൊന്തെ തേശക്കാറനൊണ്ണോ വെളിനാട്ടുകാറനൊണ്ണോ പടിപ്പൊള്ളവേരാ ഒണ്ണോ നാത്തവേരാ ഒണ്ണോ തരം തിരിവുനാതെ എല്ലാരുകാലും നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽവിളത് എൻ കടമതാൻ.
വലിയെ അപ്പോശ്ത്തലര് ഒൺ കേൾവി കോക്കിനെ ചേരളക്കാട്ടി ഒരുത്തിനകൂടി കുറഞ്ചായില്ലെ ഏൻ.
അതുനാലെ എനക്കൊള്ളതെല്ലാം നിങ്കാക്കുചൂട്ടി പിരിയമാ ചിലവളിക്കും. എൻ ഉശിരെ കൂടി നിങ്കാക്കുചൂട്ടി തരുകേക്ക് എനക്ക് മനശൊണ്ട്; ഏൻ നിങ്കകാൽ അപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കിനനാലയീ നിങ്കാക്ക് എൻകാലൊള്ളെ ആത്തിരം കുറഞ്ചേയത്?
എങ്കെ എങ്കളെ ചൊല്ലിയേ വുളിച്ച് ചൊന്നതില്ലെ; ഒണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തു കരുത്താവു ഒൺതാൻ എങ്കെ വുളിച്ച് ചൊന്നത്; ഏശുവുനാലെ എങ്കെ നിങ്കെ ഏവലാളികയാനെ.