11 അവറെ അതെ വായ്ങ്കാലെ മുന്തിരി തോട്ടത്തിലെ ഉടമേകാക്ക് നേരേ പൊറുപൊറുക്കേക്ക് തുടയ്ങ്കെ.
അതുനാലെ മിന്നേ വേലേക്ക് വന്തവേരാ കൂലിക്കായി വന്തവോളെ കനേകം അണെ കിടയ്ക്കുമൊൺ നിനച്ചെ; ഒണ്ണാ അവറാത്തുക്കും ഒവ്വോരു വെള്ളി അണെ കിടച്ചെ.
‘പുറകോട് വന്തു ഒരു മണി നേരം മട്ടും വേലെ ചെയ്യെ ഇം ആളുകളേം പകലേലെ കറുമമാം വൻ വിശിലാം ഏത്തെ എങ്കളാം നീ ഒരേവോലെ ഒൺ കണ്ടതേ?’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇതെ മുന്നൂറ് വെള്ളി അണേക്ക് വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടുപ്പേക്ക് ആകുമില്ലേ ഒൺ പെൺമ്പുള്ളേകാക്ക് കൂശോറിയെ.
“ഇം മനിശൻ പാപികളെ ഏത്തെടുത്ത് അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് തിന്നെ” ഒൺ പരീശരുകാടും മതപണ്ടിതരുകാടും കുശുകുശുത്ത് ചൊല്ലിയെ.
എല്ലാരും അതെ കണ്ടാലെ, “അവൻ പാപിയാനവനും മത്തും അവൻ കൂരേക്ക് വിരുന്തുക്ക് പോയിരുക്കിനെ” ഒൺ മുറുമുറുത്തെ.
ഒണ്ണാ പരീശരും മതപണ്ടിതരുകാടും ഏശുവിലെ ശിശിയരുകാൽ, “നിങ്കെ കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും പാപികളും മത്തും തുൺ കുടിയ്ക്കിനത് എന്ത്” ഒൺ കുശുകുശുത്തെ.
ഏൻ തെയ്വ ലോകത്തിൽ നുൺ അടീക്ക് ഉറങ്കിവന്തെ അപ്പം താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയതുനാലെ എകൂതര് അവനെ ചൊല്ലി ഇകനെ കുശുകുശുത്തെ.
അവൻ ശിശിയരുകാട് ഇതെ ചൊല്ലി പൊറുപൊറുക്കിനെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായവോളെ, “ഇത് നിങ്കളെ തിക്കിമുട്ടലാക്കിനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
മാനടവൻ വന്തടേനതെ കണ്ടാലെ എകൂതരാനെ ആളുകെ പുറണിപുടിച്ച് പവുലോശ് ചൊല്ലിയത്തുക്ക് എതിരാ ഏയ്ലകെട്ടി പവുലോശെ വെക്കം കെടുത്തിയെ.
അതുമട്ടുമില്ലെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ രച്ചിക്കപ്പടുകേക്കുചൂട്ടി എങ്കെ അവറകാൽ വശനമെ ചൊന്നതെ വിലക്കുകേക്ക് എകൂതര് നോയ്ക്കെ; ഇകനെ എപ്പണും ചെയ്കിട്ടേ ഇരുന്തെ പാപങ്കാടെ അവറെ ചെയ്യോച്ചെ. ഒണ്ണാ കടശീക്ക് തെയ്വത്തിലെ കോപം അവറളേത്തിൽ വന്തേയെ.
ഇം ആളുകെ എപ്പണും കുശുകുശുക്കിനവേരാളും വോറൊള്ളാളുകളെ കുത്തമെ ചൊന്നവേരാളും തൻകൊണ്ടീക്ക് നടക്കിനവേരാളും താൻ. അവറെ ഉടവുറളെചൊല്ലി വീമ്പെ ചൊല്ലുകേം ഉടവുറെ പിരിയത്തുക്ക് വോറെ വേരാളെ കുടക്കിളത്തുക്ക് പെരുമപ്പടുത്തിനവേരാളും താൻ.