9 രാശാവ് ചൊല്ലിയതുവോലെ അവറെ പുറപ്പട്ടെ; അവറെ കിശക്കോട് കണ്ടെ അതേ വെള്ളി അവറാത്തുക്ക് മീത്തോടേ പോയെ. പുള്ളെ കിടക്കിനെ പണ്ണേക്ക് മീത്തോട് വന്തതും അത് നിളച്ചേയെ.
വെള്ളിയെ കണ്ടതുനാലെ അവറെ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമോറിയെ.
“എകൂതര് രാശാവായ് പുറന്തെ പുള്ളെ ഏടെ? അവൻ പുറന്തേയെ ഒൺ വെളിവാക്കിനെ വെള്ളിയെ എങ്കെ കിശക്കോട്ടിലെ വാനത്തിൽ കണ്ട് അവനെ വണങ്കുകേക്ക് വന്തിരുക്കിനെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ കെരോതാവ്, “നിങ്കെ പോയി പുള്ളേ ചൊല്ലി കെവുനമാ തേടിൻ; കണ്ടതൊണ്ണാ ഏനും പോയ് അവനെ വണങ്കിളത്തുക്ക് വന്തു ചൊല്ലിൻ” ഒൺ ചൊല്ലി അവറളെ ബെതിലകേമുക്ക് കടത്തിവുട്ടെ.
പലകപ്പാട്ടുകാറാ ചൊല്ലിയെ ഏശുവെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ കാരിയങ്കാട് നങ്കാക്ക് വലിയെ ഉറപ്പു തരിനെ. അതുനാലെ ഇരുട്ടിൽ വെട്ടം വരിനതുവോലെ ഇം വാക്കുകാട് ഇരുക്കിനെ. നിങ്കെ നിനവിലൊള്ളെ തിക്കിമുട്ടലിലെ ഇരുട്ട് നീങ്കി കിരിശ്ത്തുവ് വിടുവെളളി മനശീൽ തെളീനവരേക്ക് അം വാക്കെ ഉറപ്പാ നമ്പോണും.