23 അങ്ക് നശരത്ത് ഒണ്ണെ പട്ടണത്തിൽ പോയ് പിശച്ചെ. അകനെ, “അവനെ നശരായൻ ഒണ്ണെ പേരെ വുളിക്കും” ഒൺ ഏശുവെ ചൊല്ലി പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ വെളിയേത്തിയെ കാരിയം നടമായെ.
“ഉളന്താരിച്ചി വകുറായി ഒരു പുള്ളെ പെതുക്കും. അവനുക്ക് തെയ്വം നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഒൺ പൊരുളൊള്ളെ ഇമ്മാനുവേൽ ഒൺ പേരെ വുളിക്കും” ഒൺ കരുത്താവിലെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ വശി ചൊല്ലിയത് ചൊൽപ്പടീക്ക് നടമാകേക്ക് ഇതുകാടെല്ലാം നടന്തെ.
“ചെൻ കെലീലേലെ നശരത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറനാനെ ഏശുതാൻ” ഒൺ മാനടവൻകാട് ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ അവൻ അവുടെ നുൺ പടിപ്പുരകാൽ ആയവോളെ വോറൊരു ഏവൽക്കാറത്തീം അവനെ കണ്ട്, “ചെൻ നശരായൻ ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായാതാൻ” ഒൺ അവുടെ ഒണ്ടായവേരാകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
ഏശുവെ കണ്ടതും കതറിയോൺ, “നശരായനാനെ ഏശുവേ, എങ്കാക്കും നിനക്കും മത്തും എന്ത്? എങ്കളെ നാശമെ ചെയ്വെ വന്തതീ? നീ ആരൊണ്ണും തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ വന്തെ ചുത്തമാനവനൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.”
അന്നാ ഏശു കെലീലേലെ നശരത്തിൽ നുൺ ഓകന്നാൻകാക്ക് വന്ത് ഓർത്താൻ ആത്തോരത്തിൽ അവൻ കയ്യിൽ നുണ്ണും രാടിപിരാടിയെ.
എലിശബത്ത് വകുറായി ആറാം മാശം ആയവോളെ തെയ്വം കെബുറിയേൽ ഒണ്ണെ തൂതനെ കെലീലേലെ നശരത്ത് ഒണ്ണെ പട്ടണത്തിൽ,
“നശരായൻ ഏശുതാൻ ഇത്തോടെ നടന്ത് പോനത്” ഒൺ അവറെ അവൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
കരുത്താവിലെ നായപുറമാണത്തിൽ ചൊന്നതുവോലത്തെ എല്ലാ കാരിയങ്കാടാം ചെയ്യോഞ്ച് ഓശേപ്പും മറിയാവും ചൊന്തെ പട്ടണമാനെ കെലീലേലെ നശരത്തുക്ക് തിരുമ്പി പോയെ.
“നശരായനാനെ ഏശുവതാൻ” ഒൺ അവറെ വതിലെ ചൊല്ലിയെ; അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “അത് ഏൻതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അവനെ കാട്ടി കൊടുക്കേക്കിരുന്തെ ഊതായും അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായെ.
“നിങ്കെ ആരെ തേടിനെ” ഒൺ അവൻ പിന്നേം കേട്ടവോളെ, “നശരായൻ ഏശുവതാൻ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ പീലാത്തോശ് “നശരായൻ ഏശു എകൂതര് രാശാവ്” ഒൺ ഒരു കുറിപ്പെ എളുതി അതെ ഏശുവിലെ ശിലുവേക്ക് മീത്തോട് പതിയ്ക്കെ വച്ചെ.
ഇശ്രവേലിലവേരാളേ, ഇം വശനമെ കോളിൻ. നശരായൻ ഏശു ഒണ്ണെ മനിശനുക്ക് തെയ്വം താൻ അതികാരമെ കൊടുത്തതൊണ്ണത് നിനേൻ; അരിശുകത്തിലും അടകാളത്തിലും നിങ്കാക്ക് കാട്ടി തന്തിരുക്കിനെ.
ചെൻനേ ഒരു തൊല്ലെ ഒൺ എങ്കെ കണ്ടിരുക്കിനെ; ഇം ഉലകമെല്ലാം ഇരുക്കിനെ എകൂതര് ഇടേൽ കലകമെ ഒണ്ടാക്കിനാളും നശരായൻ കൂട്ടത്തിലവേരാളിലെ തലവനും താൻ.