5 ‘അതുനാലെ ആൺ പുള്ളെ ഉടയാ തന്താരാം തള്ളയാം വുട്ടുപുറിഞ്ച് ഉടയാ പെണ്ണും മത്തും ചേന്തോകും ഒണ്ണും അവറെ ഇരണ്ടാളും മൊത്തമായ് ഇരുക്കുമൊണ്ണും തെയ്വം ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ ഇനിയിരുന്തു അവറെ ഇരണ്ടില്ലെ ഒരു ഉടമ്പ് താൻ; തെയ്വം ഒണ്ണായ് ചേത്ത് വുട്ടതെ മനിശൻ പുറിപ്പാനില്ലെ’” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അകനെ നിങ്കെ വോറെ ഒള്ളവേരാകാക്ക് കാട്ടിനെ ആത്തിരം കവടം നാതയിരുക്കട്ടെ; കെട്ടെ ചെയ്തികളെ വുട്ട് നല്ലതെ ഉറുക്കമാ പുടീൻ.
വേശിയാവും മത്തും കിടന്ത് നടക്കിനവൻ അപ്പിണും മത്തും ഒരേ ഉടമ്പാനതൊൺ തിക്കിനാത്തതീ? “ഇരണ്ടാളും ഒരേ ഉടമ്പാകും” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതാനേ?
ഒണ്ണാ എടാൺ എടുപെൺ കിടന്തു നടകാതിരുപ്പേക്ക് ഒവ്വൊരാണുക്കും ചൊന്തെ പെണ്ണും ഒവ്വൊരു പെണ്ണാകാട്ടുക്കും ചൊന്തെ ആണും ഒണ്ടായിരുക്കട്ടെ.
പെൺ ഉടമ്പുക്ക് അവേക്കില്ലെ അവകാശം ആണുക്കുതാൻ; അതുവോലെ ആൺ ഉടമ്പുക്ക് ആണുക്കില്ലെ അവകാശം പെണ്ണുക്ക് താൻ.
“അതുനാലെ ആൺ പുള്ളെ ഉടയാ തന്താരാം തള്ളയാം വുട്ടുപുറിഞ്ചി പെണ്ണേത്തിൽ ചേന്തോകും; ഇകനെ ഇരണ്ടാളും ഒരു ഉടമ്പായോകും.”