20 ഉളന്താരി ഏശുവുകാക്ക്, “ഇതുകാടയെല്ലാം ഏൻ പാലിച്ചി വരിനതേതാൻ; ഇനി കുറയൊള്ളത് എന്തനേത്ത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
തായ് തന്തേരുക്ക് ബൊകുമാനമെ കൊടുക്കോണും; നിന്നവോലയേ വോറെ ഒള്ളവേരാകാലും ആത്തിരമായ് ഇരുക്കോണും ഒണ്ണതുകാട്താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “നല്ലവൻ ആവേക്ക് നീ ആശിക്കിനതൊണ്ണാ നീ പോയ് നിൻ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ മൊത്തമാ വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടിൻ; അപ്പെ മേലോകെ രാച്ചത്തിൽ നിനക്ക് ചമ്പാത്തം ഒണ്ടാകും; അതോഞ്ച് നീ എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ വലിയെ മകൻ തന്താരുകാക്ക്, ‘ഏൻ ഇത്തിനെ നാളായ് നിൻ ഉശത്തിൽ വേലേ ചെയ്യിനെ; നിൻ ചൊല്ലെ ഏൻ മീരിയതുമില്ലെ; ഏൻ എൻ ഇണങ്കരും മത്തും തുൺ പിരിയമടേകേക്ക് ഒരു ആട്ടുക്കുഞ്ചിയെ കൂടി നീ എനക്ക് തന്തതില്ലെ.
അകനതാൻ മിന്നമേ മനശെ തിരുപ്പി നീതിമാൻമാരായെ തൊണ്ണൂത്തിയൊമ്പത് വേരാളക്കാട്ടിലും ഇപ്പെ മനം തിരുപ്പിനെ ഒരു പാപിയെചൊല്ലി മേലോകത്തിൽ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമോറും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
അവറെ അവൻകാക്ക് പിന്നേം പിന്നേം കേട്ടുകിട്ടേ ഇരുന്തപ്പെ അവൻ നട്ടമായിരുന്ത്, “നിങ്കളിൽ പാപം നാത്താ മുതെ അപ്പിണുക്ക് കല്ലെ ഒറിയട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒരു കാലത്തിൽ പാപമെചൊല്ലിയൊള്ളെ അറിവ് എനക്ക് നാതയിരുന്തവോളെ ഏൻ പിശച്ചിരുന്തെ; ഒണ്ണാ പാപം എന്തൊൺ എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായവോളെ എന്നിൽ ഉറങ്കി കിടന്തെ പാപം എന്തിയെ.
നമ്പിക്കേൽ തെയ്വത്തുകാൽ നേരുമയാളത്തുക്കുചൂട്ടി ഇം നായപുറമാണം കിരിശ്ത്തു വരിനതുവരേക്ക് നങ്കളെ പാലിച്ചു വന്തെ.
ചാതീക്കുചൂട്ടി ചാവേക്ക് നടന്ത് തെയ്വ ശവേ മുടിച്ച് വന്തവനും നായപുറമാണത്തിലെ ചട്ടപ്പടീൽ നടന്തനാലെ കുത്തം നാത്തവനും താൻ ഏൻ.