14 അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “കുഞ്ചിക്കാടെ എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് വുടിൻ; അവറളെ വിലക്കുവാനില്ലെ; തെയ്വ രാച്ചം ഇകത്തവേരാക്ക് ഒള്ളതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അം നേരത്തിലെ ഏശു ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “‘മേലോകത്തുക്കും പൂമീക്കും കരുത്താവാനെ എൻ തകപ്പനേ, നീ അറിവാളികേക്കും പടിപ്പൊള്ളവേരാക്കും ഇം കാരിയങ്കാടെ മറച്ച് വയ്ക്കുകേം കുഞ്ചിക്കാട്ടുക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യനാലെ ഏൻ നിനക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ തിരുമ്പി കുശന്തെ പുള്ളകാടുവോലെ ആകാതിരുന്താ ഒരുനാളും മേലോകത്തിൽ കടകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
അകനെ ഏശു അവറാത്തുക്ക് കയ്യെ വച്ച് കൂശാടി; പിന്നെ അങ്ക് നുൺ പയണപ്പട്ട് പോയെ.
തെയ്വം ആശിക്കിനെ നിലമേൽ നടക്കിനനാലെ തണ്ടനെ ഏൽക്കിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ; മേലോകം അവറാത്തുക്കൊള്ളത്.
തെയ്വം വേണും ഒൺ ആശിക്കിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ; തെയ്വ രാച്ചം അവറാത്തുക്കൊള്ളതുതാൻ.
അത്തുക്ക് ഏശു ശിശിയരുകാക്ക് കൂശോറി ചൊല്ലിയത്, “കുഞ്ചിക്കാടെ എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് വുടിൻ; അവറളെ വിലക്കുവാനില്ലെ; തെയ്വ രാച്ചം ഇകത്തവേരാക്ക് ഒള്ളതാൻ.
തെയ്വ രാച്ചമെ കുഞ്ചിക്കാടുവോലെ ഏത്തെടാത്തവൻ ഒരുനാളും അത്തിൽ കടകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒണ്ണോൺ അവറാത്തുക്ക് കയ്യെ വച്ച് കൂശാടിയെ.
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, പുത്തി പോതത്തിൽ കുഞ്ചിക്കാടുവോലെ ആവാനില്ലെ; ഒണ്ണാ തിൻമെ ചെയ്യിനത്തിൽ കുഞ്ചിക്കാടുവോലേം പുത്തി പോതത്തിൽ വലിയോരുകാടുവോലേം ആകോണും.