34 അകനെ രാശാവുക്ക് ചരിയാനത്തിൽ കൂശു വന്ത് കടനെ ബൂറാ ഓയ്ക്കിനത് വരേക്ക് പണ്ണക്കാറനെ തണ്ടനെ കൊടുക്കിളത്തുക്ക് തടങ്കലിലായ്ക്കെ.
ഒണ്ണാ അവൻ അത്തുക്ക് ചെവിയെ കൊടാതെ കടനെ മീട്ടിനതുവരേക്ക് കൂട്ടാളിയെ തടവിലായ്ക്കി വച്ചെ.
എനക്ക് നിൻകാൽ കനിവ് ഇരുന്തവോലെ നിനക്കും നിൻ കൂട്ടാളീകാൽ കനിവിരുക്കിളതാനെ?’ ഒൺ കേട്ടെ.
നിങ്കെ ആരുകാലൊണ്ണാലും ഇതയത്തോടെ മന്നിയാതിരുന്താ രാശാവ് ചെയ്യവോലെ മേലോകത്തിലെ എൻ തകപ്പൻ നിങ്കകാക്കും ചെയ്യും.”
നിങ്കെ മനിശെ മാനടവൻകാൽ മനശിരക്കമെ കാട്ടാതവോയേ മനിശെ മാനടവനുക്ക് നായമിടിനവോളെ തെയ്വമും നിങ്കാക്ക് മനശിരക്കമെ കാട്ടാത്ത്; ഒണ്ണാ മനിശെ മാനടവൻകാൽ മനശിരക്കമെ കാട്ടിനവനെ തെയ്വം നായമിടാത്ത്; അതുനാലെ അന്നേരം അവറാത്തുക്ക് പിരിയമോറുകേക്കാകും.