29 അവൻ കൂട്ടാളി അടീൽ ബൂന്ത്, ‘എൻകാൽ മന്നിക്കോണുമേ ഏൻ കടനെ തന്ത് ഓച്ചാളെ’ ഒൺ അവൻകാക്ക് കെഞ്ചിയെ.
അത്തുക്ക് അം പണ്ണക്കാറൻ അം രാശാവ് കാലുക്ക് ബൂന്ത്, ‘എശമാനനേ, എൻകാൽ മന്നിക്കോണുമേ; ഏൻ എല്ലാ കടനാം തന്ത് ഓച്ചോളെ’ ഒൺ കെഞ്ചിയെ.
അം പണ്ണക്കാറൻ അങ്ക് നുൺ പോമവോളെ തനക്ക് നൂറ് വെള്ളി അണെ കടമ്പട്ടെ ഒരു കൂട്ട് പണ്ണക്കാറനെ കണ്ടെ; അവൻ കുരളെ പുടിച്ച് നെയ്ക്കി ‘നീ എൻകാൽ കടമ്പട്ട് ഇരുക്കിനതെ തന്ത് കടനെ ഓയ്’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ അവൻ അത്തുക്ക് ചെവിയെ കൊടാതെ കടനെ മീട്ടിനതുവരേക്ക് കൂട്ടാളിയെ തടവിലായ്ക്കി വച്ചെ.
എനക്ക് നിൻകാൽ കനിവ് ഇരുന്തവോലെ നിനക്കും നിൻ കൂട്ടാളീകാൽ കനിവിരുക്കിളതാനെ?’ ഒൺ കേട്ടെ.
വോറെ ഒള്ളവേരാ എങ്കകാൽ ചെയ്യെ പാപമെ എങ്കെ മന്നിച്ചതുവോലെ എങ്കളെ പാപമാം മന്നിക്കോണുമേ;
നല്ലതാനെ ഇം തെയ്വ ഇരക്കമെ ചൊല്ലി നിങ്കാക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പുകേക്കാനെ പണ്ണക്കാറനും എങ്കാക്ക് പിരിയമാനെ കൂട്ട് പണ്ണക്കാറനുമാനെ എപ്പപിറോശുകാൽ നുൺ പടിച്ചിരുക്കിനതാനേ?
നമ്പുകേക്കാനെ വേലക്കാറനും കരുത്താവിലെ വേലേൽ എനക്ക് കൂട്ടാളീം എങ്കാക്ക് പിരിയമാനവനുമാനെ തമ്പി തുകിക്കോശ് എന്നചൊല്ലിയൊള്ളെ എല്ലാ കാരിയങ്കാടാം നിങ്കകാൽ ചൊല്ലും.