12 നിങ്കാക്ക് എന്തനേത്ത് തോണെ? ഒരു മനിശനുക്ക് നൂറ് ആടുകാട് ഒള്ളതൊൺ ഇരുക്കട്ടെ; അത്തിൽ ഒൺ അറന്തേയതൊണ്ണാ അവൻ തൊണ്ണൂത്തിയൊമ്പത് ആടുകാടാം മലേൽ മേയ്വെ വുട്ടാലെ അറന്തതെ പോയ് തേടാത്തീ?
ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കളിൽ ഒരാക്ക് ഒരു ആട് ഒള്ളതൊൺ ഇരുക്കട്ടെ; ശബത്തുനാ അത് ഒരു കുശീൽ ബൂന്താ അവൻ അതെ പുടിച്ച് കുശീൽ നുൺ മീത്തുക്ക് ഏത്താത്തീ?
അവനുക്ക് അതെ കണ്ടു കിടച്ചാ, അറകാപ്പോയെ തൊണ്ണൂത്തിയൊമ്പത് ആടക്കാട്ടീം അം ഒരു ആടെ നിനച്ച് ചരിയാനത്തിൽ പിരിയപ്പടും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ.
“നിങ്കാക്ക് എന്തനേത്ത് തോണെ? ഒരു പണ്ണേൽ ഒരു മനിശനുക്ക് ഇരണ്ട് ആൺമക്കകാട് ഇരുന്തെ. അവൻ വലിയാകാക്ക് പോയ്, ‘മകനേ, ഉണ്ണേക്ക് നീ എൻ മുന്തിരി തോട്ടത്തിൽ പോയ് വേലെ ചെയ്’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“മശികായചൊല്ലി നിങ്കാക്ക് എന്തനേത്ത് തോണെ? അവൻ ആര് മകൻ?” ഒൺ കേട്ടെ. “താവീത് മകൻ” ഒൺ അവറെ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ചൊല്ലിയാ വിളക്കമാനവേരാതാൻ നിങ്കയൊൺ നിനച്ചുതാൻ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നത്; ഏൻ ചൊന്നത് നരിയോ നിച്ചമോ ഒൺ നിങ്കളേ നിനച്ച് നോക്കിൻ.
മിന്നേ നിങ്കെ മുറേക്ക് നടക്കിനെ ആടുകാടുവോലെ നടന്തെ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ ആത്തുമാവുകാടെ കാപ്പാത്തിനവനും ആട്ടുക്കാറൻ ആനവനും കാക്ക് തിരുമ്പി വന്തിരുക്കിനെ.