തൂതൻ അവൻകാക്ക്, “തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നിക്കിനെ കെബുറിയേൽ താൻ ഏൻ; നിൻകാൽ കുരവുടുകേക്കും ഇം നല്ലെ പേച്ച് വാത്തേ ചൊൽകേക്കും താൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടിരുക്കിനത്.
പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “നിങ്കെ പേച്ചെ പാലിക്കിനവൻ എൻ പേച്ചെ പാലിക്കിനെ; നിങ്കളെ വീയ് ഒറീനവൻ എന്നാം വീയൊറീനെ; എന്നെ വീയ് ഒറീനവൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടാളാം വീയ് ഒറീനെ.”
പകൽ മൂണ് മണി ആയവോളെ അവൻ ഒരു തറുശനമെ കണ്ടെ; അത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ തൂതൻ കൂരയകത്തിൽ തൻകാക്ക് വരിനതെ കുറിപ്പാ കണ്ടെ; അന്നേരമേ “കൊറുനല്ലിയോശേ” ഒൺ തന്നെ വുളിക്കിനതാം കേട്ടെ.
നീ ഒരു ഉളന്താരി ഒൺ നിനച്ചി നിന്നെ ആരും വിലകുറച്ചു കാണാതിരുപ്പേക്ക് നിൻ പേച്ച്, നിൻ പിശപ്പ്, നിൻ ആത്തിരം, നിൻ നമ്പിക്കെ, നീ വെടിപ്പാ പിശയ്ക്കിനവൻ താൻ ഒണ്ണും നമ്പിക്കയാനവേരാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഒരു തെളിവാ ഇരുക്കോണും.