6 ശിശിയരുകാട് ഇം ചത്തമെ കേട്ടവോളെ ചരിയാനത്തിൽ അരണ്ട് മണ്ണിൽ കമുന്തു ബൂന്തെ.
അവൻ കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളെ ഒരു വെൺ മഞ്ചി വന്ത് അവറളെ മൂടിയെ; മഞ്ചീൽ നുൺ, “ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ. ചെന്നിൽ ഏൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ; ചെൻ ചൊല്ലുക്ക് ചെവിയെ കൊടിൻ” ഒണ്ണെ ഒരു ചത്തം ഒണ്ടായെ.
ഏശു കിട്ടേക്ക് പോയ് അവറളെ തൊട്ട് “എന്തിൻ, പേടിയാതേൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ അടീക്ക് ബൂന്തവോളെ, “ശവുലേ, ശവുലേ, നീ എന്ന തൊല്ലയെ ചെയ്യിനത് എന്ത്?” ഒൺ എൻകാൽ കോക്കിനെ ചത്തമെ ഏൻ കേട്ടെ.
അപ്പണേ എങ്കെ എല്ലാരും അടീക്ക് ബൂന്തെ. അന്നേരം ‘ശവുലേ, ശവുലേ, നീ എന്ന തൊല്ലയെ ചെയ്യിനത് എന്ത്? നീ എന്നെ പെരിനനാലെ അത് നിനക്കേ നാശമെ ചെയ്യിനെ’ ഒൺ എബുറായെ പാശേൽ എൻകാൽ കുരവുടിനെ ചത്തമെ കേട്ടെ.
അവൻ കൂട്ടത്തിൽ ചുത്തമാനെ വൻ മലേൽ എങ്കെ ഇരുന്തവോളെ, തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ അവനുക്ക് മാനമും മകിമേം കിടച്ചതാം എങ്കെ കണ്ടെ.