4 അമ്പോളെ പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക്, “കരുത്താവേ, നാം ഇങ്ക് ഇരുക്കിനത് നല്ലത്; നിനക്ക് ചമ്മതമൊണ്ണാ ഏൻ ഇവുടെ മൂണ് ഊയൻ കൂരയെ ചെയ്യാം; ഒൺ നിനക്കും ഒൺ മോശേക്കും ഇനിയൊൺ ഏലിയാവുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അമ്പോളെ മോശേം ഏലിയാവും ഏശുവുകാൽ കുരവുടിനതായ് അം മൂണ് ശിശിയരുകാടും കണ്ടെ.
അവറെ ഏശുവുകാൽ നുൺ തിരുമ്പി പോകേക്കായവോളെ പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക്, “എശമാനനേ, നങ്കെ ഇങ്ക് ഇരുക്കിനത് നല്ലത്; എങ്കെ മൂണ് ഊയൻ കൂരയെ ചെയ്യട്ടെ. ഒൺ നിനക്കും ഒൺ മോശേക്കും ഇനിയൊൺ ഏലിയാവുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. താൻ എന്തെ ചൊന്നതൊൺ അവനുക്ക് തിക്കിനാപ്പോയെ.
“തകപ്പനേ, നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനവേരാ ഏൻ ഇരുക്കിനെ ഇടത്തിൽ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കേക്കും ഉലകം പടയ്ക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എൻകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുന്തനാലെ നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ മകത്തമെ കാൺമ്പേക്ക് ഏൻ ആശിക്കിനെ.
ഒണ്ണാ എകൂതരുകാട്ടിലെ കൂടാരെ പെരുനാൾ കിട്ടെ തട്ടെ ആയെ.
ഏൻ ഇം ഇരണ്ട് കാരിയത്തിൽ നെരുങ്കിനെ; ഇം ഉശിരെ വുട്ട് പുറിഞ്ച് കിരിശ്ത്തുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തോകേക്ക് എനക്ക് എപ്പേരുപ്പട്ടെ ആശെ; അത് എത്തിനയോ നല്ലത്.
പിരിയമൊള്ളവേരാളേ, നങ്കെ ഇപ്പണേ തെയ്വ മക്കതാൻ. നങ്കാക്ക് എന്താവനൊൺ ഇതുവരേക്ക് വെളിവായ് ഇരുക്കിനതില്ലെ. ഒണ്ണാലും അവൻ വെളിപ്പടിനവോളെ നങ്കെ അവൻ ഇരുക്കിനവോലയേ ഉടയാ ഉരുവമെ കാണും. അതുനാലെ നങ്കളും അവനവോലെ ആയോകും ഒണ്ണും നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളെള.
പട്ടണത്തിൽ വെട്ടമായ് ഇരുപ്പേക്ക് പെയ്തും തിങ്കേം തേവയില്ലെ; തെയ്വത്തിലെ മകിമെ അത്തുക്ക് വെട്ടമെ കൊടുക്കിനെ; കുഞ്ചി ആട് അത്തിലെ വിളക്ക് താൻ.