21 വായാതിനത്തിലും നോയ്മ്പെ ഇരുക്കിനത്തിലുമല്ലാതെ ഇം പേയ്കാട് നീങ്കാത്ത് ഒൺ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”
പിന്നെ അത് പോയോൺ തന്നക്കാട്ടി കുറുപ്പു കെട്ടെ വോറേ ഏളു മുനികാടകൂടി കൂട്ടി കുടക്കിനെ; അതുകാടും വന്ത് ഇരുക്കിനവോളെ അം മനിശൻ പിശപ്പ് മിന്നേലെ പിശപ്പക്കാട്ടി കുറുപ്പു കെട്ടതായോകും; ഇം കുറുപ്പു കെട്ടെ വർളാട്ടുക്കും അകനതാനാകും.
ഏശുവും ശിശിയരുകാടും കെലീലാവിൽ മൊത്തമാ ഇരുന്തവോളെ ഏശു അവറകാൽ, “മനിശൻ മകൻ മാനടവൻ കയ്യിൽ ഏത്തു കൊടുക്കിളെ കാലമായിരുക്കിനെ.
അത്തുക്ക് ഏശു ചൊല്ലിയത്, “വായാതിനവോളതാൻ ഇകത്തതെല്ലാം പോകും.”
അവറെ കരുത്താവെ കുമിടെ വായ്ങ്കി നോയ്മ്പെ ഇരുന്തവോളെ, “ഏൻ ബർന്നബാശാം ശവുലാം വുളിച്ചിരുക്കിനെ എൻ വേലേക്ക് പുറിച്ച് എടിൻ” ഒൺ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ചൊല്ലിയെ.
പവുലോശും ബർന്നബാശും ഒവ്വൊരു ശവേലും പോയ് ചിലവേരാളെ മൂപ്പരുകാടായ് പട്ടമെ കൊടുത്ത് ആയ്ക്കി വയ്ക്കുകേം നോയ്മ്പെ ഇരുന്തും വായാതി കിടന്തും തങ്കെ നമ്പിക്കെ വച്ച കരുത്താവുകാൽ അവറളെ ഒപ്പണയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ.
വായാതുകേക്കുചൂട്ടി കൊഞ്ചെ നേരത്തുക്ക് മട്ടും ആണും പെണ്ണും മൊത്തമാ തീര്പ്പെടുത്താപ്പിലെ മട്ടുംതാൻ പുറിഞ്ചിരുപ്പേക്ക്; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് നിങ്കളമേ അടക്കി നുറുത്തുകേക്ക് കൂടാത്തനാലെ പേയ് പിശാശുകാട് നിങ്കളെ ചോതനെ ചെയ്യാതെ ഇരുപ്പേക്കുചൂട്ടി നിങ്കെ പിന്നേം മൊത്തമാ ചേന്തോകോണും.
ഏൻ തുമ്പതുരിതമടഞ്ച് കടിനമാനെ വേലെ ചെയ്യെ; പലവട്ടമും ഉറക്കം നാതേം പഞ്ചം പുടിച്ചും തണ്ണി തവിച്ചും പലെ തടവേം പഞ്ചെ പട്ടിണീലും കുടുർ കാലത്തിൽ ചൂടുകേക്കൊള്ളെ തുണിമണിനാതേം കറുമമടഞ്ചെ.
എപ്പണും എല്ലാ വായാത്തുകേലും എല്ലാ കെഞ്ചി കോക്കയിലും ഏതു നേരത്തിലും ആത്തുമാവിൽ വായാതിൻ. അകനെ ചെയ് മനശീൽ പിലപ്പട്ടും എല്ലാ തെയ്വ മക്കാക്കുചൂട്ടീം ചെയ്യിനെ വായാത്തുകേൽ അയന്തിരിൻ.