15 “കരുത്താവേ, എൻ മകൻകാക്ക് കനിവെ കാട്ടോണുമെ; പലെ തടവേം അവൻ മുനീക്ക് ചത്ത് തീയിലും തണ്ണീലും ബൂന്ത് ചരിയാനത്തിൽ അലക്കശ്ശിക്കവയ്ക്കിനെ.
അവ്വിടത്തിൽ നുൺ ഒരു കനാനിയാവുകാറത്തി പെൺമ്പുള്ളെ അവൻകാക്ക് വന്ത്, “കരുത്താവേ, താവീത് മകനേ, എൻകാക്ക് കനിവെ കാട്ടോണുമെ; എൻ മകേക്ക് മുനിയോറി ചങ്കട്ടമായ് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ കതറി കോന്ത് ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ അവനെ നിൻ ശിശിയരുകാക്ക് കുടത്തെ; ഒണ്ണാ അവനുക്ക് ചുകമെ കൊടുപ്പേക്ക് അവറനാലെ മുടിഞ്ചതില്ലെ.”
അവൻ ചേതി ശിറിയെ ഒണ്ണാൻ ഒത്തേ പരന്തെ. വൊവ്വോറേ നോയ് നൊടികാറാളാം ചീക്കിലും ഇളുവെട്ട് നടന്തവേരാളാം മുനീക്ക് ചാനവേരാളാം പിശാശി പുടിച്ചവേരാളാം തളന്തവേരാളാം അവൻകാക്ക് കുടത്തെ. അവൻ അവറാത്തുക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
അവറെ വന്തത് അവൻകാൽ നുൺ വശനമെ കോപ്പേക്കും നോയ്കാട്ടുക്ക് ചുകം കിടപ്പേക്കും താൻ. അം കൂട്ടത്തിൽ മുനി പുടിച്ചവേരാളും ചുകമായെ.
ഏശുവും ശിശിയരുകാടും ഇടേക്ക് ഇടേക്ക് അങ്ക് കൂടി വരുമതുനാലെ ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുപ്പേക്ക് പോനെ ഊതായ്ക്കും അം ഇടം തിക്കിനൊണ്ടായെ.