23 ഏശു തിരുമ്പി നുണ്ണാലെ, “ഉരുമനേ, എന്നെ വുട്ടുപോ; നീ എനക്ക് തടങ്കലായ് ഇരുക്കിനെ; നിൻ ഇം നിനപ്പ് തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളതില്ലെ മനിശെ മാനടവനിൽ നുണ്ണൊള്ളതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പത്തിരോശ് ഏശുവെ ഒരുക്കോട്ടുക്ക് മാത്തി കൊണ്ടേയാലെ, “ഒരു കാലത്തിലുമില്ലെ കരുത്താവേ, അകനെ നിനക്ക് ഒരു കാലത്തിലും ഒണ്ടാവാനില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലി പിണയ്ങ്കെ.
മാനടവൻകാടെ പാപമെ ചെയ്യെ വയ്ക്കിനെ ഉലകത്തുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം; അത് നടക്കെ വേണ്ടതാൻ; ഒണ്ണാലും അതെ വരുത്തിനെ മനിശനുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം.
അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഉരുമാ, എന്നെ വുട്ടുപോ; ‘നിൻ തെയ്വമാനെ കരുത്താവെ വണയ്ങ്കി അവനെ മട്ടുംതാൻ കൊണ്ടാടോണും’ ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു തിരുമ്പി, “ഉരുമനേ, എന്നെ വുട്ടുപോ; നിൻ ഇം നിനപ്പ് തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളതില്ലെ മനിശെ മാനടവനിൽ നുണ്ണൊള്ളതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലി പത്തിരോശുകാക്ക് പിണയ്ങ്കെ.
അത്തുക്ക് ഏശു വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “‘നിൻ തെയ്വമാനെ കരുത്താവെ കുമിടെ വായ്ങ്കി അവൻ പിരിയമെ മട്ടുംതാൻ ചെയ്യുകേം ചെയ്യോണും’ ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?”
ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ പന്നണ്ടാളെ ഏൻ പുറിച്ച് എടുത്തതാനെ? ഒണ്ണാലും നിങ്കളിൽ ഒരാ പിശാശാനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ കുത്തമെ ചെയ്യെ ആരാം ഏൻ ഇനിയിരുന്ത് വിതിയാത്തൊണ്ണും അവറാത്തുക്ക് തടങ്കൽ വരുത്തുകയോ അവറളെ പാപത്തിൽ അകപ്പടുത്തുകയോ ചെയ്യാത്തൊൺ നിങ്കളെ ചൊന്തക്കമാ തീരുമാനമെ എടുക്കോണും.
അതുനാലെ ഏൻ എന്തെ തുണ്ണാലും എന്തെ കുടിച്ചാലും എന്തെ ചെയ്യാലും അതോടെ നമ്പിക്കയാനവനിലെ പിശപ്പിൽ തെയ്വം ചെയ്യിനതെ തടയാകാതിരുക്കിനത് എനക്ക് നല്ലത്.
കടശീൽ അവറെ പിശപ്പ് നാശംതാൻ; അവറെ തെയ്വമോ ഉടമ്പുകാട്ടിലെ ആശതാൻ; വെക്കം കെട്ടെ കാരിയത്തുക്ക് അവറെ പെരുമയോറിനെ; അവറെ മനശ് എപ്പണും ഇം പൂമീലെ നിനവുകാട്ടിൽ താൻ.
ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളെ കാരിയങ്കാട്ടുക്ക് നിങ്കെ മനശെ വയ്യാതെ മേലോകത്തിൽ ഒള്ളെ കാരിയങ്കാടെചൊല്ലി നിനേനിൻ.