13 ഏശു കയ്ശരിയാ പിലിപ്പിയെ ഒണ്ണെ ഇടത്തക്കു വന്തോഞ്ച് ഉടയാ ശിശിയരുകാട്ടുകാൽ “മനിശൻ മകനാനെ ഏൻ ആരൊൺനേ മാനടവൻകാട് ചൊന്നത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ആരൊണ്ണാലും മനിശൻ മകനുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊല്ലിയാ അത്തുക്ക് അവനുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്ക്കും; തെയ്വ ആത്തുമാവുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊല്ലിയാ ഇം ഉലകത്തിലും വരുകേക്കൊള്ളത്തിലും അവനുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയാത്ത്.”
പലകപ്പാട്ടുകാറൻ ഓനായ് എന്നാ കടലിലെ വൻ മീൻ വകുത്തിൽ മൂണ് റാവും മൂണ് പകലും കിടന്തതുവോലെ മനിശൻ മകനാനെ ഏനും മൂണുറാവും മൂണ് പകലും പൂമിയകത്തിൽ ഇരുക്കും.
അതുനാലെ മനിശൻ മകനാനെ ഏൻ ശബത്തുക്കും കരുത്താവുതാൻ.”
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “നല്ലെ വിത്തെ വിതച്ചെ മനിശൻ എന്നത് മനിശൻ മകൻതാൻ.
അണ്ണേക്ക് മനിശൻ മകൻ ഉടയാ തൂതരുകാടെ കടത്തിവുട്ട് ആളുകളെ പാപമെ ചെയ്യെ വച്ചവേരാളാം കെട്ടെ കാരിയമെ ചെയ്യവേരാളാം ഉടയാ രാച്ചത്തിൽ നുണ്ണും കൂട്ടി ചേത്ത്,
ഏശു അങ്കെ വുട്ടു ശോര്, ശീതോൻ ഒണ്ണെ ഇടത്തുക്ക് പോയെ.
മനിശൻ മകൻ ഉടയാ തന്താര് മകത്തത്തിൽ ഉടയാ തൂതരും മത്തും വരും; അന്നേരം ഒവ്വൊരാക്കും ഉടവനുടവൻ ചെയ്തീക്ക് തകുന്തെ കൂലി കിടയ്ക്കും.
മനിശൻ മകൻ ഉടയാ രാച്ചത്തിൽ വരിനതെ കാണതുവരേക്ക് ഇന്നിക്കിനവേരാളിൽ ചിലവേരാ ചാകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”
മനിശൻ മകൻ മകിമയോടെ ഉടയാ തൂതരുകാടും മത്തും വരിനവോളെ, മകത്തമാനെ ഉടയാ കോയിമെ കട്ടിലേൽ അവൻ ഇരുക്കുകേം
ഏശു അവൻകാക്ക്, “കുറുനരികാട്ടുക്ക് അളേം വാനത്തിലെ പയ്ക്കികാട്ടുക്ക് കൂടും ഒണ്ട്; മനിശൻ മകനാനെ എനക്ക് കിടപ്പകൂടി ഇടം നാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പൂമീൽ പാപങ്കാടെ മന്നിക്കേക്ക് മനിശൻ മകനാനെ എനക്ക് അതികാരം ഒണ്ടൊൺ നിങ്കാക്ക് കാട്ടി തരുവിളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയോഞ്ച് അവൻ തളന്താകാൽ “എന്തി പായെ എടുത്ത് നിൻ കൂരേക്ക് പോ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മനിശൻ മകനായ് വന്താ ഏവലെ എടുക്കെ വയ്പ്പേക്ക് നാത്തെ ഏവലെടുപ്പേക്കും കനേകവേരാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ മറുവിലയായ് കൊടുപ്പേക്കുംതാൻ വന്തെ.”
തിശനാതെ പാപമെ ചെയ്നടക്കിനെ ഇക്കാലത്തിൽ ആരൊണ്ണാലും എന്നാം എൻ വശനങ്കാടാം നിനച്ച് വെക്കപ്പട്ടാ, മീത് ഇരുക്കിനെ എൻ തകപ്പൻ അതികാരത്തോടേം ചക്കിതിയോടേം ചുത്തമാനെ തൂതരും മത്തും വരും. അവ്വോളെ മനിശനായ് വന്തെ ഏനും അവറളെ നിനച്ച് വെക്കമെ നിനയ്ക്കും.”
പിന്നേം അവൻ ചൊല്ലിയത്, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, മേലോകം തുറന്ത് ഇരുക്കിനതും തെയ്വ തൂതരുകാട് മനിശൻ മകൻകാക്ക് ഓറുകേം ഉറങ്കുകേം ചെയ്യിനതാം നിങ്കെ കാണും.”
അന്നേരം മാനടവൻകാട് അവൻകാക്ക്, കിരിശ്ത്തു എണ്ണേക്കും ഉശിരോടിരുക്കും ഒൺതാൻ എങ്കെ നായപുറമാണത്തിൽ നുൺ വാശിച്ച് കേട്ട് ഇരുക്കിനത്; അകനയൊണ്ണാ മനിശൻ മകൻ ഉശിരോറി എന്തോണും ഒൺ ചൊൽകേക്ക് നിനക്ക് എകനെ മുടിയും? ആരുനേ മനിശൻ മകൻ? ഒൺ കേട്ടെ.
മണൽ പെത്താരത്തിൽ മോശെ പാമ്പെ പൊയ്ക്കതുവോലെ മനിശൻ മകനാം പൊക്കോണും.
അവൻ മനിശൻ മകൻ ആയതുനാലെ നായവിതിയെ നടത്തുകേക്കൊള്ളെ അതികാരമെ തകപ്പൻ അവനുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
നശരായൻ ഏശുവെ തെയ്വം തെയ്വ ആത്തുമാവിലും ചക്കിതീലും അവിശേകമെ ചെയ്യെ; തെയ്വം അവൻ കൂട്ടത്തിലേ ഇരുന്തനാലെ അവൻ നൻമയെ ചെയ്യും; മുനി പുടിച്ചവേരാക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തും എല്ലാ പണ്ണേക്കും പോയെ.
“ഇതി മേലോകം തുറന്ത് ഇരുക്കിനതാം മനിശൻ മകൻ തെയ്വത്തുക്ക് വലത്തക്കോട് നിക്കിനതാം ഏൻ കാണെ”