12 അപ്പത്തിലെ പുളിമാവെ നാത്തെ പരീശരുകാട്ടിലേം ശതൂക്കിയരുകാട്ടിലേം ഉവതേശത്തുകാൽ ചൂതാനമാ ഇരുന്തോകോണും ഒൺതാൻ ഏശു ചൊല്ലിയതൊൺ അന്നേരം താൻ ശിശിയരുകാട്ടുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായത്.
പരീശരുകാട്ടിലേം ശതൂക്കിയരുകാട്ടിലേം പുളിമാവുകാലിരുന്ത് നിങ്കെ ചൂതാനമാ ഇരുന്തോകോണും ഒണ്ണത് അപ്പമെ പത്തിനാത്തെ ഒൺ ഇനീമീ നിങ്കാക്ക് തിരിത്തിരമാകാത്തത്?”
രാടിപിരാടുകേക്ക് പരീശരിലും ശതൂക്കിയരിലും ഒള്ളെ കനേമാളുകെ തൻകാക്ക് വരിനതെ ഓകന്നാൻ കണ്ടവോളെ അവൻ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “പാമ്പുക്ക് പുറന്തെ മക്കളേ, വരുകേക്കിരുക്കിനെ തെയ്വ കിരുക്കിൽ നുൺ തപ്പിച്ച് വുട്ട് ഓടി പോകേക്ക് നിങ്കകാൽ ചൊല്ലി തന്തത് ആര്?
തെയ്വം ആശിക്കിനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനത്തിൽ നീമപണ്ടിതരക്കാട്ടീം പരീശരക്കാട്ടീം നമ്പുകേക്കാനവേരാ ആകാതിരുന്താ മേലോകത്തുക്ക് കടക്കേക്ക് നിങ്കാക്ക് മുടിയാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
ചത്തോഞ്ച് എന്തിവരുമൊണ്ണും തൂതനോ ആത്തുമാവോ നാത്തെ ഒണ്ണും ചൊന്നവേരാതാൻ ശതൂക്കിയര്; പരീശരൊണ്ണാ ഇതെല്ലാം ഒള്ളതൊൺ നമ്പിനവേരാതാൻ.
നിങ്കെ പൊങ്കാരമെ ചൊന്നത് ചരിയില്ലെ; ഒരുത്തിനെ പുളിമാവ് മാവെ ബൂറാ പുളിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനതൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തതീ?