26 അത്തുക്ക് ഏശു, “മക്കാക്കൊള്ളെ അപ്പമെ എടുത്തു നായ് കുട്ടീക്ക് ഇട്ടു കൊടുക്കിനത് ചരിയില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ അവെ വന്ത് ഏശുവിലെ കാൽകാൽ ബൂന്ത്, “കരുത്താവേ, എനക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യോണുമെ” ഒൺ ചൊല്ലി അവനെ വണയ്ങ്കെ.
അത്തുക്ക് അവെ, “അന്താൻ കരുത്താവേ, നായ് കുഞ്ചികാടും ഉടയാ എശമാനൻ മേശേൽ നുൺ ബൂശിനെ അപ്പപ്പത്തുകാടെ തിന്നതാനെ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ചുത്തമാനതെ നായ്കാട്ടുക്ക് കൊടാതേൻ; അതുകാട് തിരുമ്പി നിങ്കളെ നാശമാക്കേക്ക് വരും; നിങ്കകാലെ വിലയൊള്ളെ മുത്തുകാടെ പണ്ണീക്ക് മില്ലോട് ഇടുവാനുമില്ലെ; അതുകാട് കാലിൽ അതെ മെതിക്കേം ചെയ്യും.
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വം ഇം ആളുകളെ മുതെ പുറിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ നായപുറമാണമെ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്ത് അവറകാൽ മകത്തമാനെ ഉടമ്പടിനാലെ അവറാത്തുക്ക് വാക്കാം കൊടുത്ത് ഉടയാളെ എകനെ കൊണ്ടാടോണും ഒണ്ണും അവൻ അവറളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
നങ്കെ പുറവീലിരുന്തേ എകൂതരുതാനേ? അല്ലാതെ എകൂതരല്ലാത്തെ പാപികെ നാത്തെ.
അക്കാലത്തിൽ നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവിൽ നാത്തെ ഇരുന്തത്; മട്ടുമില്ലെ നിങ്കെ ഇശ്രവേൽ മാനടവനിൽ നുൺ അകന്തവേരാളും വാക്കാലെ കിടച്ചെ ഉടമ്പടീക്ക് അന്നിയരും ആശെ നാത്തവേരാളും തെയ്വം നാത്തവേരാളുമായിതാൻ ഇരുന്തതൊൺ നിനച്ചോനിൻ.
നായ്കാടുവോലെ നിച്ചം കെട്ടു നാശമെ ചെയ് നടക്കുകേം പരിച്ചേതനെ വേണുമൊണ്ണു തിട്ടമിടുകേം ചെയ്യിനെ വേരാളെ കെവുനിച്ചോകോണും.
നായ്കാടുവോലെ കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനവേരാളും ചെയ്വിനക്കാറാളും നിച്ചനാത്തെ നടത്തക്കാറാളും കുലയാളികേം ചിലേ കൊണ്ടാടിനവേരാളും നരിയെ പിരിയപ്പടുകേം അതെ ചെയ്കേം ചെയ്യിനെ ഏളവനും പട്ടണത്തുക്ക് പുറത്തിൽ താൻ.