16 അത്തുക്ക് ഏശു, “നിങ്കെ ഇപ്പണും ഇത്തിനേം തിക്കിനാത്തവേരായീ?
“ഇതെല്ലാം വുളങ്കിനതീ” ഒൺ ഏശു അവറകാൽ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് “ഏ” ഒൺ അവറെ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ അവൻ മാനടവൻകാടെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചാലെ, “ഏൻ ചൊന്നതെ കേട്ട് പടിച്ചോനിൻ.
അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “എങ്കാക്ക് വിളക്കമാനവോലെ ഇം കതേലെ പൊരുളെ തിരിത്തിരമായ്ക്കി തരോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
വായ് വശീക്ക് പോനതെല്ലാം വകുത്തിൽ പോയോഞ്ച് ഓടവാരത്തുക്ക് മണ്ണെ.
പരീശരുകാട്ടിലേം ശതൂക്കിയരുകാട്ടിലേം പുളിമാവുകാലിരുന്ത് നിങ്കെ ചൂതാനമാ ഇരുന്തോകോണും ഒണ്ണത് അപ്പമെ പത്തിനാത്തെ ഒൺ ഇനീമീ നിങ്കാക്ക് തിരിത്തിരമാകാത്തത്?”
നിങ്കെ ഇപ്പണും നിനയാത്തതീ? അഞ്ചപ്പമെ അഞ്ചായിരം വേരാക്ക് ചരന്തി കൊടുത്തവോളെ മീതി വന്തതെ നിങ്കെ എത്തിനെ വട്ടികാടെ നുറച്ചെടുത്തനേ?
എന്തൊണ്ണാ അഞ്ചായിരം വേരാക്ക് തീനെ കൊടുത്ത് വകുറ് നുറച്ചത്തിലെ മറുമം അവറാത്തുക്കു തിക്കിനാപ്പോയനാലതാൻ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “നിങ്കെ ഇപ്പണും ഇത്തിനേം തിക്കിനാത്തവേരായീ? പുറത്തിൽ നുൺ വകുത്തുക്ക് പോനത് അവനെ അശുക്കലാക്കിനതില്ലെ ഒണ്ണതു നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തതീ? അത് വന്തു ചങ്കുക്കില്ലെ വകുത്തുക്കുതാൻ പോനത്.
ഒണ്ണാ ഇത് ശിശിയരുക്ക് വെളിവായതില്ലെ; ഏശുവുകാൽ ഇത്തിലെ പൊരുളെ കോക്കുകേക്ക് പേടിയായ് ഇരുന്തെ.
ഒണ്ണാ അവുടെ ചൊല്ലിയതൊണ്ണും ശിശിയരുക്ക് വുളയ്ങ്കതില്ലെ; അത്തിലെ പൊരുൾ അവറാത്തുക്ക് മറവായിരുന്തെ; അവൻ എന്തനേത്തചൊല്ലി ചൊല്ലിയതൊൺ അവറാത്തുക്കു തിക്കിനാതേം ഇരുന്തെ.
തെയ്വ വശനമെ അവറാത്തുക്ക് കുറിപ്പാ തിക്കിനൊണ്ടാളത്തുക്ക് അവൻ അവറെ പുത്തിയെ തുറന്തെ.
ഒണ്ണാ ഇത് ശിശിയരുക്ക് വെളിവായതില്ലെ; അവറാത്തുക്ക് തിരിത്തിരമാകാത്തെ നിലമേൽ മറവായിരുന്തതുനാലെ ഇം കാരിയത്തിലെ പൊരുളെ ഏശുവുകാൽ കോക്കുകേക്ക് പേടിയായ് ഇരുന്തെ.
നിങ്കെ നമ്പിക്കേക്ക് വന്തെ കാലമെ നോയ്ക്കാ ഇപ്പെ നിങ്കെ വാത്തിയാരുകാടാകവേണ്ടിയിരുന്തെ. ഒണ്ണാ തെയ്വ വശനത്തിലെ മുതെ പാടങ്കാടെ നിങ്കാക്ക് ആരൊണ്ണാലും ഇപ്പണും ചൊല്ലി തരുവിളതായിരുക്കിനെ; കട്ടിയാനെ തീനെ നാത്തെ പാൽതാൻ ഇപ്പണും തേവെ.