31 ഏശു അപ്പണേ കയ്യനീട്ടി അവനെ പുടിച്ചെ, “നമ്പിക്കേൽ കുറവൊള്ളവനേ, നീ എന്തുക്ക് നമ്പാപ്പോയെ” ഒൺ കേട്ടെ.
ഒണ്ണാ കാത്ത് അടിച്ചുകിട്ടേ ഇരുക്കിനതെ കണ്ട് അരണ്ട് തണ്ണീൽ മുങ്കുവെ തുടയ്ങ്കനാലെ “കരുത്താവേ, എന്നെ കാപ്പാത്തോണുമെ” ഒൺ അവൻ വുളിച്ച് കതറിയെ.
അവറെ ഇരണ്ടാളും വള്ളത്തിൽ ഓറിയവോളയേ കാത്ത് നിളച്ചെ.
അവറെ എന്തെ ചൊന്നതൊൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായാലെ അവറകാക്ക് കേട്ടത്, “നിങ്കെ ഇത്തിനേം നമ്പിക്കെ നാത്തവേരായീ? അപ്പമെ കുടകാപ്പോയനാലെ അക്കുമിക്കും ഏയിലെ കെട്ടിനത് എന്തുക്ക്?
ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ നമ്പിക്കേലെ കുറവുനാലതാൻ; കടുകു മണീലത്തിനെ നമ്പിക്കെ നിങ്കാക്കിരുന്താ ഇം മലേകാൽ ഇവുടെ നുൺ അക്ക് തള്ളി നീങ്ക് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അത് നീങ്കും; നിങ്കാക്ക് ഒണ്ണും മുടിയാതിരാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
ഉണ്ണേക്ക് ഇരുക്കിനതും നാളെ തീയിൽ വെന്ത് കരിഞ്ചുപോനതുമാനെ പുല്ലുകാടെ തെയ്വം ഇകനെ ഇപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ ചന്തമായ് കോലമേത്തിനതൊണ്ണാ, നമ്പിക്കേൽ കുറവൊള്ളവേരാളേ, അവൻ നിങ്കളെ എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ കോലമേത്തും.
അവൻ അവറകാക്ക്, “നമ്പിക്കേൽ കുറവൊള്ളവേരാളേ, നിങ്കെ ഇപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ അരളിനത് എന്തുക്ക്” ഒൺ കേട്ടോഞ്ച് എന്തി കാത്താം തേക്കമാം “അടങ്ക്” ഒൺ തിട്ടമിട്ടെ; അകനെ അത് അലാതിയാ നുണ്ണെ.
ഏശു അവേകാക്ക് പോയോൺ കയ്യെ പുടിച്ചെത്തിയതും നോവ് അവളെ വുട്ടു മണ്ടിയേയെ; അന്നേരമേ അവെ എന്തി അവറാത്തുക്കു പമ്പുലമെ ചെയ്യെ.
അവനുക്ക് മനശിരക്കമൊണ്ടായ്, “എനക്ക് മനശൊള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലി അവനെ തൊട്ടതും കട്ടച്ചീക്ക് മാറി ചുത്തമായെ.
നിങ്കെ ചൊന്നതുവോലെ ആകുമൊണ്ണെ നമ്പിക്കയോടെ ഇം മലേകാൽ ഉളകി കടലിൽ പോയ് ബൂശ് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അത് അതേവടി നടക്കും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
ഇപ്പെ നിങ്കെ പോയ് പത്തിരോശുകാലും ശിശിയരുകാലും ചൊല്ലിൻ; അവൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയവോലെ അവൻ നിങ്കാക്ക് മിന്നേ കെലീലേക്ക് പോനെ. അവനെ അങ്ക് വച്ച് നിങ്കെ കാണും” ഒണ്ണെ.
പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാൽ, “എന്തുക്കിനേ നിങ്കെ അരളിനത്? നിങ്കാക്ക് എൻകാൽ നമ്പിക്കെ നാത്തതീൻ” ഒൺ കേട്ടെ.
“കരുത്താവ് മെച്ചക്കമാ ഉശിരോറി എന്തി ശീമോനുക്ക് വെളിപ്പട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലി പതിനൊണ്ണ് ശിശിയരുകാട് വോറെ ഒള്ളവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കിനതെ അവറെ അങ്ക് കണ്ടെ.
ചുകമെ കൊടുക്കേക്കും നിൻ ചുത്തമാനെ പണ്ണക്കാറനാനെ ഏശുവിലെ നാമത്തിൽ അടകാളമാം അരിശുകമാം ചെയ്കേക്ക് നിൻ കയ്യെ നീട്ടോണുമേ.”
അതുനാലെ വായാതുവേക്ക് മൊത്തമാ കൂടിനാൻ ആണാകാട് ഒളുങ്കാ ചുത്തമൊള്ളവേരായായിരുന്ത് കയ്കാടെ പൊയ്ക്കി വായാതോണും ഒൺതാൻ ഏൻ ആശിക്കിനത്. അവറെ കൂശോറുകയോ ഏയ്ല കെട്ടുകയോ ചെയ്വാനില്ലെ.
അതെ നമ്പുനെ നിങ്കാക്കൊള്ളെ അവകാശം ഇപ്പണേ ഒരിക്കി വച്ചിരുക്കിനെ. തെയ്വം തരിനെ പിലത്തിൽ ഉടവൻ ഉടവൻ പുതുവൻ പിശപ്പെ കടശിക്കാലം വരെ കാത്തുവരിനെ നിങ്കാക്ക് അതെ കടശിനാ കാൺമ്പേക്കാകും.