26 അവൻ തണ്ണീക്ക് മീത്തോടേ നടക്കിനതെ ശിശിയര് കണ്ടാലെ, “അതെ ഒരു ചാവർ വരിനെ” ഒൺ ചൊല്ലി അരണ്ട് പറന്ത് ചരിയാനത്തിൽ കതറി കോന്തെ.
ഒണ്ണാ അവറെ അവൻ ചാവെ അങ്ക് കണ്ടതില്ലെ. അവറെ തിരുമ്പി വന്ത് എങ്കകാൽ ഏശു ഉശിരോടിരുക്കിനെ ഒൺ ചൊല്ലിയെ തെയ്വ തൂതരുകാടെ തറുശനമെ കണ്ടെ കാരിയമെ ചൊല്ലിയത് എങ്കളെ അരിശുകപ്പടുത്തിയെ.
തങ്കെ ഒരു പേയതാൻ കാണതൊൺ നിനച്ച് പേടിച്ച് അവറെ തറുതറുത്തെ.
തെയ്വ വശനമെ അവറാത്തുക്ക് കുറിപ്പാ തിക്കിനൊണ്ടാളത്തുക്ക് അവൻ അവറെ പുത്തിയെ തുറന്തെ.
അം പെണ്ണാകാട് വെരുണ്ട് അടീക്ക് കുനിഞ്ചവോളെ അം ആണാകാട് അവറകാക്ക് “നിങ്കെ ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനാളെ എന്തുക്ക് ചത്തവേരാ ഇടേൽ തേടിനെ?
അവറെ അവേകാക്ക്, “നിനക്കുനേ കിരുക്കുതാൻ” ഒണ്ണെ; അത്തുക്ക് അവെ ഇല്ലെ, നരി നാത്തെ മെച്ചക്കമാതാൻ ഒൺ കട്ടായമാ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് അവറെ അവൻ തൂതൻ താൻ ഒണ്ണെ.
അവനെ കണ്ടവോളെ ഏൻ ചത്താവോലെ ആയ് അവൻ കാൽകാൽ ബൂന്തെ. അവൻ ഉടയാ വലത്തക്കയ്യെ എനക്ക് മീത്തോട് വച്ച് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “പേടിയാതെ, ഏൻ മുതയാളും കടശിയാളും