24 അന്നേരം വള്ളം കരേൽ നുൺ തുലേലും, കാത്ത് അവറാത്തുക്ക് എതിരാ വീശിയനാലെ ശിശിയരുകാട്ടുക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് പോകേക്ക് കൂടാതായെ.
പെട്ടൊൺ തേക്കത്തിൽ വൻ കാത്ത് അടിക്കുകേം വള്ളം മുങ്കുവേക്കുമായെ; ഒണ്ണാ ഏശു അത്തിൽ കിടന്ത് ഉറങ്കുമെ.
കാത്ത് അവറാത്തുക്ക് എതിരാ നുണ്ണനാലെ അവറെ വള്ളമെ തുശഞ്ച് ചോന്തോനതെ അവൻ കണ്ടെ; തലക്കോശീൽ അവൻ തണ്ണി വശിയേ നടന്ത് വന്തോൺ അവറളെ വുട്ടു മില്ലോട്ടുക്ക് പോകേക്ക് നോയ്ക്കെ.
അന്നേരം വൻകാത്ത് അടിച്ചുകിട്ടേ നുണ്ണനാലെ അലെ ചരിയാനത്തിൽ കലി ഉറങ്കിനുണ്ണെ.
ബർന്നബാശ് നല്ലെ മനിശനും തെയ്വ ആത്തുമാവിലും നമ്പിക്കേലും ഇരുന്താ താൻ; അകനെ കനേമാളുകളെ കരുത്താവുകാക്ക് കുടത്തെ.
അങ്ക് ഇരുന്ത് കപ്പലെടുത്തവോളെ എങ്കളെ മില്ലോട്ടുക്ക് വുടാതെ കാത്ത് ചരിയാനത്തിൽ നുണ്ണെ. അതുനാലെ എങ്കെ കുപ്പുറോശ് തുരുത്തിലേ കാത്ത് കുറവാന വശിയേതാൻ പോയത്.