13 ഓകന്നാനെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതിയെ കേട്ടാലെ ഏശു അങ്കവുട്ടു വള്ളത്തിൽ ഓറി ആരും നാത്തെ ഒരു ഇടത്തുക്ക് തൻബാട്ടുക്ക് പോയെ; മാനടവൻകാട് ഇതെ കേട്ടാലെ പട്ടണങ്കാടെ വുട്ട് കരേകമെ നടന്ത് അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
ഒണ്ണാ ഒരു പട്ടണത്തിൽ നുൺ നിങ്കാക്ക് തണ്ടനെ കിടച്ചാ ഇനിയൊരു പണ്ണേക്ക് ഓടി പോനിൻ. മനിശൻ മകൻ വരിനത്തുക്ക് മിന്നേ നിങ്കെ എല്ലാ ഇശ്രവേൽ പട്ടണങ്കാട്ടിലും വേലേ ചെയ് ഓയാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
ഏശുവുക്ക് അതെ തിക്കിലൊണ്ടായതും അങ്കവുട്ടു പോയെ; കനേമാളുകെ അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ; നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുകേം,
ഓകന്നാൻ ശിശിയര് വന്താലെ അവൻ ചാവെ എടുത്തു പൂത്തെ; പിന്നെ വന്തു ഏശുവുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
പിത്തുനാ കരിമ്പിലച്ചേക്ക് ആരും നാത്താൻ ഏശു പോയ് ഒരയാ വായാതി ഇരുന്തവോളെ,
പിത്തുനാ കരിമ്പിലച്ചേക്ക് ഏശു എന്തി ആരും നാത്താനുക്ക് പോയെ. മാനടവൻ അവനെ തേടി അവൻ ഇരുന്താനുക്ക് വന്താലെ, “എങ്കളെ വുട്ട് ഏടേക്കും മണ്ടാതെ” ഒൺ കെഞ്ചി ചൊല്ലിയെ.