32 അത് എല്ലാ വിത്തിൽ വച്ചും ചുറിയതൊണ്ണാലും വളന്ത് പാളികാട്ടിൽ ചരിയാനതായ്, വാനത്തിലെ പയ്ക്കികാട്ടുക്ക് അത്തിലെ കൊമ്പിൽ കൂടെ ഒണ്ടായ്ക്കി ഇരുക്കിളെ നിലമേൽ മരമുമാനെ.”
ഏശു അവറാത്തുകാൽ പിന്നേം ചൊല്ലിയത്, “തെയ്വ രാച്ചം എന്തനേത്തിൽ പേരേത്തി ചൊൽളനേ? ഏളെ കതയെ ചൊല്ലി അതെ വെളിവാക്കിളെ?” അത് വന്ത് ചുറിയെ കടുകു മണിവോലതാൻ.
ഒണ്ണാ അത് മുളച്ചേയതൊണ്ണാ വോറേ പാളിവോലനാത്തെ വലിയതാ വളന്ത് വാനത്തിലെ പയ്ക്കികാട്ടുക്ക് അത്തിലെ കൊമ്പിൽ കൂടെ ഒണ്ടായ്ക്കി ഇരുക്കിളെ നിലേൽ കാണ്ടിയമുമാനെ.
പിന്നെ ഏശു ചൊല്ലിയത്, “തെയ്വ രാച്ചം ഏളതുവോലെ? അതെ എത്തിൽ പേരേത്തി ഏൻ ചൊൽവിളെ?
ചിലനാ ഓഞ്ചതും നമ്പിക്കെ ഇരുന്തെ നൂത്തി ഇരുവതുവേരായാനെ ഒരു കൂട്ടം ആളുക മൊത്തമാ ഇരുന്തവോളെ പത്തിരോശ് അവറാത്തുക്ക് നടുവയെ നുൺ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,
അതെ കേട്ടവോളെ അവറെ തെയ്വ നാമത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടുത്തെ. അവറെ പവുലോശുകാൽ, “ഇണങ്കാ, എകൂതര് ഇടേലിരുന്ത് എത്തിനാരംവേരാ കരുത്താവുകാൽ നമ്പി വന്തിരുക്കിനെ ഒൺ നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അവറെ എല്ലാരും എകൂതാ ചട്ടമെ ഏത്തെടുത്ത് പാലിക്കുമവേരാളുമേ താൻ.
ഏളാമത്തെ തൂതൻ ഊതിയവോളെ, “പുകിലോകത്തിലെ അതികാരം മാറി തെയ്വമാനെ കരുത്താവുക്കും അവനിലെ കിരിശ്ത്തുവുക്കുമായിരുക്കിനെ; അവൻ എണ്ണേക്കും അതികാരമെ നടത്തും.” ഇകനെ മേലോകത്തിൽ നുണ്ണും വൻ ചത്തങ്കാട് ചൊന്നതെ കേട്ടെ.