31 ഏശു അവറകാൽ വോറൊരു കതേ ചൊല്ലി കൊടുത്തത് എന്തൊണ്ണാ: “മേലോകം ഇതുവോലതാൻ; ഒരു മനിശൻ കടുകു മണിയെ എടുത്ത് ഉടയാ കണ്ടയുശത്തിൽ വിതച്ചെ.
ഏശു അവറകാക്ക് വോറൊരു കതേ പേരേത്തി ചൊല്ലിയത്: “തെയ്വ രാച്ചം എന്നത് ഇകനതാൻ, ഒരു മനിശൻ ഉടയാ കണ്ടയുശത്തിൽ നല്ലെ വിത്തെ വിതച്ചെ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ നമ്പിക്കേലെ കുറവുനാലതാൻ; കടുകു മണീലത്തിനെ നമ്പിക്കെ നിങ്കാക്കിരുന്താ ഇം മലേകാൽ ഇവുടെ നുൺ അക്ക് തള്ളി നീങ്ക് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അത് നീങ്കും; നിങ്കാക്ക് ഒണ്ണും മുടിയാതിരാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
അത്തുക്ക് കരുത്താവ് അവറകാക്ക്, “കടുകു മണീലത്തിനെ നമ്പിക്കെ നിങ്കാക്കിരുന്താ ഇം കാട്ടത്തീകാക്ക് വേരോടെ കടലിൽ പോയ് നിൽ ഒൺ ചൊല്ലിയാ അത് നിങ്കെ ചൊല്ലെ കോക്കും” ഒണ്ണെ.
മാനടവൻകാട് ഇതെ കേട്ട് ഇരുന്തവോളെ ഏശു എരുശലേമുക്ക് കിട്ടെ വന്തനാലേം തെയ്വ രാച്ചം പുടീയൊൺ വെളിപ്പടുമൊണ്ണു അവറെ നിനച്ചനാലേം ഏശു പിന്നേം ഒരു കതേ പേരേത്തി അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്,
പിന്നെ ഏശു ഒരു കതേ പേരേത്തി ചൊല്ലിയത്, “ഒരു പണ്ണേൽ ഒരു മനിശൻ മുന്തിരി തോട്ടമെ നട്ടൊണ്ടായ്ക്കെ; പിന്നെ പാട്ടക്കാറാക്ക് പാട്ടത്തുക്ക് വുട്ടാപ്പിലെ ബൊകാലത്തുക്ക് വോറൊരു പണ്ണേക്ക് പോയെ.