12 ഒള്ളാക്കു കനേകം കൊടുക്കും അകനെ അവനുക്ക് കനേമാ ഒണ്ടാകും; നാത്താകാലോ അവനുക്കൊള്ളതകൂടി എടുത്താകും.
അതുനാലെ തെയ്വ രാച്ചം നിങ്കകാൽ നുൺ എടുത്ത് തെയ്വത്തിലെ ചൊല്ലെ പാലിക്കിനെ ചാതീ ചനത്തുക്ക് കൊടുക്കും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് പിന്നേം ചൊന്നെ.
ഒള്ളാക്കു കനേകം കൊടുക്കും ഒണ്ണാ നാത്താകാലോ അവനുക്കൊള്ളതകൂടി എടുത്താകും.
“അത്തോട്ടത്തിലെ ഉടയാ ഇനി എന്തെ ചെയ്യിളെ? അവൻ പോയാലെ പാട്ടക്കാറാളെ കൊണ്ണോൺ തോട്ടമെ വോറേ ആൾ കയ്യിൽ കൊടുക്കും” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ഒരു കാരിയമെ മട്ടും മതി; മറിയാവ് നല്ലതെ തേടി എടുത്തിരുക്കിനെ; അതെ ആരും അപ്പിൺകാൽ നുൺ പുടിയ്ങ്കി എടാത്ത്.”
ഒണ്ണാ തണ്ടനെ കിടയ്ക്കുമൊൺ തിക്കിനാതെ ചെയ്യെ ചുട്ടിത്തനത്തുക്ക് തിക്കിനാതെ ചെയ്യനാലെ കുറേമാതാൻ തണ്ടനേ കിടയ്ക്കും; അനേകമാ കിടച്ചാകാൽ കനേമാ കോക്കും; അനേകമായ് ഉത്തരവാതമെ ഏത്തു കൊടുത്താകാൽ അനേകമായ് കോക്കും.
അതുനാലെ പണക്കാറൻ അം കങ്കാണിയെ വുളിച്ച്, ‘നിന്നചൊല്ലി ഏൻ കോക്കിനെ കേൾവി എന്ത്? നിൻ മേൽനോട്ടത്തിലെ എല്ലാ കണക്കാം തര്; നിനക്ക് ഇനി കങ്കാണിയാ ഇരുപ്പേക്ക് മുടിയാത്ത്’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് അബുറാകാം, “മകനേ, നീ ഉശിരോടിരുന്തെ കാലത്തിൽ നിനക്ക് നൽമേം അതുവോലെ ലാശരുക്ക് തിൻമേം കിടച്ചെ ഒൺ നീ നിനച്ചോകോണും; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ അവൻ ഇങ്ക് നിമതി അടേനെ; നീയോ അങ്ക് കറുമമടേനെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ എകനെ കോക്കിനതൊൺ നിനച്ച് ചൂതാനമാ ഇരുന്തോകോണും. ഒള്ളാക്ക് കൊടുക്കും; നാത്തവനുക്കോ അവനുക്ക് ഒള്ളതൊൺ നിനയ്ക്കിനതകൂടി തെയ്വം എടുത്തൊറിഞ്ചാകും.”
ആരൊണ്ണാലും എന്നാം എൻ വശനങ്കാടാം നിനച്ച് വെക്കപ്പട്ടാ മനിശനായ് വന്താളും അവനെ ചൊല്ലി വെക്കപ്പടും; മനിശനായ് വന്തെ ഏൻ എൻ മകത്തത്തിലും തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ മകത്തത്തിലും ചുത്തമാനെ തൂതരുകാടും മത്തും വരിനവോളെ അവനപ്പത്തീം വെക്കപ്പടും.
അതുമട്ടുമേയല്ലെ, തെയ്വം നങ്കകാക്ക് ചരിയാനത്തിൽ ഇരക്കം കാട്ടിയിരുക്കിനെ. അതുനാലെ “തെയ്വം നികളികേകാൽ എതിരാ നിക്കിനെ; അടങ്കി പിശയ്ക്കിനവനുക്ക് അവൻ ഇരക്കമെ കാട്ടിനെ” ഒണ്ണും തെയ്വ വശനത്തിൽ എളുതി വച്ചിരുക്കിനെ.
നിൻ ആത്തിരത്തിൽ നുൺ എത്തിനാരം കുറഞ്ചിരുക്കിനെ ഒൺ അറിഞ്ച് മനം തിരുമ്പി മുതേലെ ചെയ്തിയെ ചെയ്; നീ മനം തിരുമ്പാതവോയേ ഏൻ വരുകേം നിൻ നിലവിളക്കെ അത്തിലെ ഇടത്തിൽ നുൺ നീക്കുകേം ചെയ്യും.