10 പിന്നെ ശിശിയരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത് അവൻകാൽ, “നീ മാനടവൻകാൽ കുരവുടിനവോളെ കതേ പേരേത്തി ചൊന്നത് എന്ത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “തെയ്വ രാച്ചത്തിലെ മറുമമെ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കൊള്ളെ അവശിരം നിങ്കാക്ക് കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ അവറാത്തുക്ക് അത് കിടച്ച് ഇരുക്കിനതില്ലെ.
അവൻ അവറകാൽ പലെ കാരിയങ്കാടാം കതേവോലതാൻ ചൊല്ലി കൊടുത്തത്; ഒരു കതെ ഇകനതാൻ,
ഏശു ഇകനെ ചൊല്ലി നുറുത്തിയെ, “കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.”
തൊപ്പനേരമോഞ്ച് ഏശു തൻബാട്ടിൽ ഇരുന്തവോളെ ഉടയാകാൽ ഇരുന്തവേരായിൽ നുൺ ചിലവേരാ ശിശിയരുകാടെ കൂട്ടിയെടുത്ത് വന്താലെ, “നീ കതേ പേരേത്തി ചൊല്ലിയതെന്തനേത്ത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
“ഇം കതേലെ പൊരുൾ എന്തനേത്ത്” ഒൺ അവൻ ശിശിയരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് കേട്ടെ.