43 കെട്ടെ ആത്തുമാവ് ഒരാളേത്തിൽ നുൺ ഉറയ്ങ്കി പോനവോളെ അത് തനക്ക് തപ്പാറുകേക്കുചൂട്ടി തണ്ണിനാത്തെ ഇടമെ തേടി നടക്കിനെ; ഇടമെ കാണാതിരുക്കിനവോളെ,
“ഏൻ വുട്ടുവന്തെ കൂരേക്ക് തിരുമ്പി പോകും” ഒൺ അത് ചൊന്നെ; അത് തിരുമ്പി വന്തവോളെ അം കൂരെ ഒണ്ണും നാത്തതും അടിച്ച് തുവുത്ത് തുപ്പുറവാ ഇട്ടിരുക്കിനതാം കാണെ.
അവറെ ഇകനെ, “തെയ്വ മകനേ, എങ്കാക്കും നിനക്കും മത്തും എന്തൻ കാരിയം? നേരത്തുക്ക് മിന്നേ എങ്കളെ അലക്കശ്ശിക്കേക്ക് വന്തതീ?” ഒൺ കതറി ചരിയാനതാ വുളിച്ച് കേട്ടെ.
ശീമോനും ഏശുവെ നമ്പി രാടിപിരാടി പിലിപ്പോശുകാൽ ചേന്ത് നുണ്ണെ; അങ്ക് നടന്തെ വലിയെ വലിയെ അടകാളമെ കണ്ടാലെ അവൻ അരിശുകപ്പട്ടെ.
നിങ്കെ അയന്ത് കെവുനമാ ഇരിൻ; നിങ്കെ എതിരാളിയാനെ പിശാശ് കതറിനെ ശിങ്കം വോലെ ആരെ പുടിച്ച് വുശുങ്കും ഒൺ നോക്കി ചുത്തി നടക്കിനെ.