32 ആരൊണ്ണാലും മനിശൻ മകനുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊല്ലിയാ അത്തുക്ക് അവനുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്ക്കും; തെയ്വ ആത്തുമാവുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊല്ലിയാ ഇം ഉലകത്തിലും വരുകേക്കൊള്ളത്തിലും അവനുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയാത്ത്.”
മനിശൻ മകൻ തുൺ കുടിയ്ക്കിനവനായ് വന്തെ; അവനെ തീനാശക്കാറനായും കുടികാറനായും കരമെ പിരിക്കിനവേരാകാലും പാപികകാലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനാ ഒണ്ണും നിങ്കെ ചൊന്നെ; തെയ്വം തരിനെ അറിവ് എന്നത് അതെ പാലിച്ചി നടക്കിനെ ആളുകേൽ കാണും.”
അതുനാലെ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നത് മനിശൻ ചെയ്യിനെ ഏളെ പാപത്തുക്കും ചൊന്നെ ഏളെ കുത്തത്തുക്കും മന്നിപ്പ് കിടയ്ക്കും; ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊന്നത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയാത്ത്.
അതുനാലെ മനിശൻ മകനാനെ ഏൻ ശബത്തുക്കും കരുത്താവുതാൻ.”
മുൾപാളീക്കിടേൽ ബൂന്തെ വിത്തുവോലതാൻ തെയ്വ വശനമെ കേട്ടാലെ ഇം ഉലകത്തിലെ ചിന്തനേലും ചൊത്ത് ചുമുത്തിരത്തുകാക്കൊള്ളെ പിരിയമുംനാലെ അം വശനമെ നെശിക്കിനവേരാ. അവറാത്തുക്ക് വെള്ളാമെ വിളേനവോലെ കനിയെ തരുവെ കൂടാത്ത്.
കളെ വിതച്ചെ എതിരാളി എന്നത് പിശാശും അറുപ്പു കാലമെന്നത് ഇവ്വുലകത്തിലെ കടശി കാലമും കോതമ്മെ അറുക്കിനവേരായെന്നത് തെയ്വ തൂതരുകാടും താൻ.
കളെ വാരി കൂട്ടിയിട്ട് ചുടിനവോലെ കടശികാലത്തിൽ നടമാകും.
ചെൻ അം ആശാരി മകൻ താനേ? ചെൻ തള്ളെ മറിയാ ഒണ്ണാതാനേ? ചെൻ തമ്പിയേര് ആക്കോവ്, ഓശേ, ശീമോൻ, ഊതാശ് ഒണ്ണവേരാതാനേ?
ഏശു അവൻകാക്ക്, “കുറുനരികാട്ടുക്ക് അളേം വാനത്തിലെ പയ്ക്കികാട്ടുക്ക് കൂടും ഒണ്ട്; മനിശൻ മകനാനെ എനക്ക് കിടപ്പകൂടി ഇടം നാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ നിങ്കെ ചെയ്നടക്കിനെ കുത്തമാം കുറയാം തെയ്വ കുത്തമാം തെയ്വം മന്നിച്ചോകും.
ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊല്ലിയാ ഇം ഉലകത്തിലും വരുകേക്കൊള്ളത്തിലും അവനുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയാത്ത്.”
ആരൊണ്ണാലും മനിശൻ മകനുക്ക് എതിരാ ചൊന്നെ പേച്ചെ മന്നിക്കും; ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവുക്ക് വുറോതമാ ചൊന്നാകാൽ മന്നിയാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
ഇം അനീതിയൊള്ളെ കങ്കാണി പുത്തി പോതത്തോടെ ചെയ്യനാലെ എശമാനൻ അവനെ പെരുമപ്പടുത്തിയെ; എന്തൊണ്ണാ ഇം ഉലകത്തിലെ ആളുകെ തെയ്വ രാച്ചത്തുക്കൊള്ളെ ആളുകളക്കാട്ടി അറിവോടെ ഉടവനുടവൻ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനെ.
ഇം ഉലകത്തിൽ കനേകമായും വരുകേക്കിരുക്കിനെ ലോകത്തിൽ എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരാം നേടാത്തവൻ ആരുമില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചത്തിയമാ ചൊന്നെ.”
ഏശു ചൊല്ലിയത്, “തകപ്പനേ, ചേരെ ചെയ്യിനതെന്ത് ഒൺ ചേരാക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ ചേരാക്ക് മന്നിപ്പെ കൊടുക്കോണുമെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. പിന്നെ ഏശുവിലെ തുണിയെ പയ്ങ്കെടുപ്പേക്ക് അവറെ കുറിയിട്ടെ.
മനിശൻ മകൻ തുൺ കുടിയ്ക്കിനവനായ് വന്തെ; അവനെ തീനാശക്കാറനായും കുടികാറനായും കരമെ പിരിക്കിനവേരാകാലും പാപികകാലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനാ ഒണ്ണും നിങ്കെ ചൊന്നെ.
അം കന്നേൽ അവനെ ചൊല്ലി വൻ കുശുകുശുക്കെ ഒണ്ടായെ, “അവൻ നല്ലവൻ” ഒൺ ചിലവേരാളും “ഇല്ലെ, അവൻ മാനടവൻകാടെ വഞ്ചിക്കിനെ” ഒൺ വോറെ ഒള്ളവേരാളും ചൊല്ലിയെ.
ഉടയാളേത്തിൽ നമ്പുനവേരാക്ക് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ ആത്തുമാവെ പത്തിതാൻ അവൻ ഇകനെ ചൊല്ലിയത്; എന്തൊണ്ണാ അതുവരേക്ക് ഏശു മകിമപ്പടാതിരുന്തനാലെ ആത്തുമാവെ ആരുക്കും കൊടുത്തിരുന്തതില്ലെ.
അത്തുക്ക് അവറെ, “നീ കെലീലാക്കാറനീ? തിരുവെളുത്തിൽ വാശിച്ച് നോക്ക് ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനും കെലീലാവിൽ നുണ്ണും വാരാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ തെയ്വം നിങ്കെ പാപമെ മന്നിക്കിളത്തുക്ക് മനം തിരുമ്പിൻ; അകനയൊണ്ണാ
അതുനാലെ പേയ് പിശാശുകാട് അതികാരമാം ഏളെ അതികാരമാം ഏളെ ചക്കിതികാടാം ഏളെ അതികാരത്തിലൊള്ളാളാം ഇപ്പെ ഒള്ളതും ഇനി വരുകേക്കൊള്ളതുകാടാം കിരിശ്ത്തുവു അതികാരത്തുക്ക് അടീൽ കുടത്തെ.
ഏൻ ഏശുവെ നമ്പുനത്തുക്ക് മിന്നേ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊൽമാളും കിരിശ്ത്തിയാനികളെ തൊന്തരവെ ചെയ്മാളും കലകമൊണ്ടാക്കുമാളും താൻ; അപ്പണും നമ്പിക്കനാതെ ഇരുന്ത് തിക്കിനാതെ ചെയ്യനാലെ തെയ്വ പിന്നിയം കിടച്ചെ.
പാപികെ കാപ്പാത്തുകേക്കുചൂട്ടി താൻ കിരിശ്ത്തു ഏശുവ് ഉലകത്തുക്ക് വന്തെ ഒണ്ണത് നമ്പുളതും ഏത്തെടുക്കെ വേണ്ടിയെ വശനമും താൻ; അം പാപികേൽ മുതയാൾ ഏൻ താൻ.
ഉടമ്പുക്കു പിലമെ തരിനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യാ ഒരുത്തിനെ ഉതകും; ഒണ്ണാ തെയ്വ ഒത്തുമേക്ക് തേവയാനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനത് ഇവ്വുലകത്തിലെ പിശപ്പുക്കും വരുകേക്കൊള്ളെ പിശപ്പുക്കും തെയ്വം വാക്കെ തന്തിരുക്കിനെ എല്ലാത്തുക്കുമേ ഉതവും.
ഉലകത്തിലെ വശതിയാനവൻകാൽ വമ്പെ കാട്ടാതേൻ ഒണ്ണും നിച്ചം നാത്തെ ചൊത്തിലില്ലെ നങ്കാക്ക് തേവയാനതെല്ലാം കനേകമായ് തരിനെ തെയ്വത്തുകാക്ക് താൻ ആശേ വയ്ക്കോണും ഒണ്ണും നീ കൽപ്പനേ ഇടോണും.
തേമാശ് ഇം ഉലകമെ വിരുമ്പിയനാലെ എന്നെ വുട്ട് തെശലോനിക്കാവുക്ക് മണ്ടിയേയെ. കിരേശ്ക്കേശ് കെലാത്തിയാവുക്കും തീത്തോശ് തൽമാത്തിയാവ് എന്നാനുക്കും മണ്ടിയേയെ.
നങ്കെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ തെയ്വമും രച്ചകനുമാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലെ മകിമയോടെ വെളിപ്പട്ടുവരിനെ അം നല്ലെ നാളേക്ക് കാത്ത് ഇരുക്കിനെ നാം
പടുവനുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യും തൂക്കാലിച്ചിയേരുക്ക് അവറെ ഇളുവെട്ട് ഇരുക്കിനവോളെ ഉതവിയെ ചെയ്യും ഉലകത്തിലെ കളങ്കത്തിൽ എമ്പട്ടോകാതെ ഉടയാളമേ കാപ്പാത്തുകേം ചെയ്യിനാതാൻ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് ചുത്തമാനവനും നല്ലെ നീതിയൊള്ളവനുമാനെ ചാമിക്കാറൻ.